190 N. CYBULSKI
średnio stwierdził na nerwach żaby, że przy prądzie indukcyjnym wstępującym skurcz mięśnia występuje wcześniej lub później, odpowiednio do odległości bieguna ujemnego od mięśnia. Różnica w czasie odpowiada ściśle szybkości przewodzenia stanu czynnego w nerwie. Nadto doświadczenia Weryhy wykazują, że w okolicach bieguna ujemnego prądu indukcyjnego, już w chwili powstania tego prądu, pobudliwość nerwów zwiększa się, tak, że prądy od drugiego przyrządu indukcyjnego, które przedtem stanu czynnego w tern miejscu wywołać nie były w stanie, pod wpływem działania drugiego prądu stan ten wywołują; powstaje tedy jakby zsumowanie się dwóch stanów katelektrotonicznych.
W działaniu prądów indukcyjnych, jak już zauważono w fi-zyologii mięśni, musimy uwzględnić 2 przypadki, mianowicie pierwszy przypadek gdy używamy prądu indukcyjnego, który powstaje w chwili zamykania prądu stałego, i drugi przypadek gdy się posługujemy prądem, który powstaje w chwili otwierania prądu stałego. Prąd ostatni zwykle działa energiczniej, aniżeli pierwszy; badając więc wpływ prądów indukcyjnych i zastosowując prądy najsłabsze, z początku będziemy w stanie wywoływać stan czynny w nerwie tylko przy otwieraniu prądów i tylko w miarę zwiększania siły prądu indukcyjnego skurcz występuje także i podczas zamykania. Przyczyna tej różnicy leży w charakterze samym tych dwóch prądów.
Prąd, który powstaje wskutek rozbrojenia kondensatorów, działa zupełnie podobnie jak prądy indukcyjne, tylko ma tę wyższość, że charakter zmian natężenia tego prądu a właściwie spadek tego natężenia dla każdego przypadku można zupełnie dokładnie obliczyć, że następnie, biorąc kondensatory rozmaitej pojemności, można czas trwania rozbrojenia a więc i krzywą spadku dowolnie zmieniać; jeżeli w takich doświadczeniach wziąść pod uwagę energię prądu, to najmniejszej energii wypada używać do wywołania tego samego skurczu jeżeli czas rozbrojenia wśród danych warunków waha się pomiędzy 0,001—0,002".
Jednobiegunowe działanie prądów indukcyjnych.
Dotychczas we wszystkich doświadczeniach, w których do podrażnienia używaliśmy prądów stałych lub indukcyjnych, nerw lub mięsień odgrywał rolę przewodnika zamykającego dwa końce łań-