94282801 djvu

208 N. CYBULSKI

otrzymany jako pierwsze maximum. Zjawiska te na podstawie doświadczeń Wwedeńskiego wypadałoby uważać jako następstwo pewnej właściwości samej protoplazmy mięsnej.

Wszystkie te jednak spostrzeżenia muszą być zaopatrzone znakiem zapytania wobec zastosowania kondensatora, ł^tóry jedynie pozwala dokładnie zbadać stosunek stanu czynnego do siły podniety. Jeżeli tedy będziemy powiększali podnietę o Yioooo lub Yioooo ergi, i przy tern oznaczali wysokość skurczu, zobaczymy, że ta ostatnia przyrasta nie jednostajnie lecz z początku powoli, potem coraz szybciej, potem znowu wolniej, aż w końcu dochodzimy do pewnego maximum, przy którem, pomimo dalszego jednostajnego wzrostu

Siła podrażnienia wzrostu w tern doświadczeniu co 0.0001 ergi; drażniono nerw ischiadicus. in. gastrocn. żaby obciążony 10 grm.

podniety, przyrosty skurczu zupełnie ustają: krzywe skurczu, pomimo dalszego wzrostu podniety, zostają ciągle na tej samej wysokości maksymalnej.

Jeżeli połącz3^Tmy ze sobą najwyższe punkta krzywych skurczu, to otrzymamy krzywą przyrostów skurczu, która najdokładniej tę właściwość uwidocznia. Krzywa taka składa się właściwie z dwóch części: z początku jest zwróconą wklęsłością ku górze, następnie zmienia kierunek i zwraca się wddęsłością ku dołowi. Przebieg ten charakterystyczny widzimy na rycinie 67.

Jeżeli najmniejszą energię rozbrojenia kendensatora będziemy i uważali za próg pobudliwości nerwu, to tę energię, która daje maximum skurczu przy danem obciążeniu, możemy nazwać kresem pobudliwości; dalszy bowiem przyrost energii pod-