94282501 djvu

FIZYOLOGTA UKŁADU NERWOWEGO 305

trody punktowanej, gdy drugą szerszą przykłada się do obojętnego miejsca na powierzchni ciała. Rzecz oczywista, że tą metodą posługiwać się możemy tylko w celu wyszukania tych ośrodków kory mózgowej, które zawiadują ruchami. Wnioskowanie zaś z wyników badania tą metodą opiera się na tem, że, skoro drażnienie danej okolicy kory mózgowej powoduje ruchy n. p. tej lub owej kończyny, w miejscu tem znajdują się ośrodki, od których zwyczajnie wychodzi impuls do ruchu daną kończyną.

Ponieważ badanie czucia u zwierząt napotyka na znaczne trudności wobec braku takiego wskaźnika, jaki daje nam badanie czucia u człowieka, który może nam zdawać sprawę ze swoich podmiotowych wrażeń, przeto starano się stosować jeszcze różne inne metody, któreby mogły dać nam wyobrażenie o stanach wywołanych u zwierzęcia wskutek działania stosowanej przez nas podniety. Do takich sposobów należy:

3. Metoda badania prądów czynnościowych wprowadzona przez Becka; polega ona na spostrzeżeniu, że stanom czynnym ośrodków nerwowych towarzyszą, podobnie jak stanowi czynnemu nerwów obwodowych, zmiany elektryczne. Jeżeli więc połączymy z czułym galwanometrem dwa punkty kory mózgowej, to gdy jeden z nich wejdzie w stan czynny, galwanometr wykaże wystąpienie odpowiedniej zmiany elektrycznej. W ten sposób łącząc kolejno z galwanometrem różne okolice kory mózgowej i drażniąc różne nerwy dośrodkowe lub narządy zmysłowe (zapomocą odpowiednich podniet n. p. świetlnych, słuchowych), można przez obserwowanie wychyleń galwanometru oznaczyć, w których miejscach znajdują się odpowiednie ośrodki czuciowe.

Bardzo dobrą jest także metoda tresury podana przez Ka-lischera. Polega ta metoda na tem, że przez tresowanie doprowadza się zwierzę do tego, że przyjmuje pokarm przy równoczesnem działaniu jakiejś podniety zewnętrznej. Jeżeli np. przez czas jakiś przy podawaniu psu mięsa wywołuje się równocześnie jakieś wrażenie dźwiękowe (zagra się jakiś ton itp.), to po pewnym czasie tak się wytresuje, że podawanego mu mięsa nie będzie wcale chwytał, gdy równocześnie taka sama podnieta działać nie będzie, (gdy więc zwierzę nie usłyszy takiego samego tonu). Podobnie wytresować można zwierzę do pewnych wrażeń wzrokowych lub dotykowych. Jeżeli więc u tak wytresowanego psa wytniemy odpowiednie części kory mózgowej, to łatwo będzie przez obserwacyę się prze-Fizfoloęia człowieka.    20