FIZYOLOGIA UKŁADU NERWOWEGO 315
kory mózgowej są pod wielu względami podobne do ruchów dowolnych. Są to właściwie kombinacje ruchów w postaci n. p. wyprostowania wraz z odwodzeniem (abdukcyą) i skręceniem i t. p. Przychodzą one zatem do skutku przez czynność kilku grup mięśni zaopatrujących jeden lub więcej stawów, a tylko rzadko powstaje skurcz jednej grupy mięśni, nigdy zaś skurcz jednego mięśnia. Te kombinacje ruchów' tworzą się bądź w korze samej, bądź też ośrodki kory dają podnietę do ich powitania niższym częściom układu ner-
Ryc. 110
Ośrodki psychomotoryczne kory mózgu ludzkiego (podł. F. Krausego).
F. S. — Fossa Silvii; S. c. — sulcus centralis; 1 — powieki; 2 — kącik ust; 3 — mięśnie wargi górnej; 4 — żwacz (masseter); 5 — mięsień skrzydłowaty zewnętrzny (pterygoideus externus); 6, 7, 8 — duży palec u ręki; 6 — prostowanie; 7 — zginanie; 8 — opozycya; 9 — mały palec; 10, 11 — palec wskazujący: 10 — zginanie, 11 — jjrjptowanie; 12, 18 — cztery ostatnie palce: 12 — prostowanie, 13 — zginanie; 14 — ruchy wr stawie nadgarstkowym; 15, 16 — staw łokciowy: 15 — zginanie, 16 — wyprostowanie; 17 — ramię (prostowanie i abdukcya); 18 — tułów; 19 — stopa (prostowanie i rotacya ku
wewnątrz).
wrowego środkow ego. Same skurcze mięśni są tężcami o liczbie oscylacyi takiej samej jak w skurczach dowolnych. Charakter ruchów' wywołanych przez drażnienie ośrodków' psychomotorycznych wskazuje, że pod wpływem takiego drażnienia nie mogą się nigdy kurczyć grupy mięśni przeciwniczych (antagonistów). Owrszem, prze-