94289101 djvu

FIZY0L0G1A UKŁADU NERWOWEGO 371

tku nawet i wtedy, gdy włókno doprowadzające luku odruchowego oddalone jest od włókna odprowadzającego o kilka odcinków, wynika z tego, że łuk odruchu miejscowego może przechodzić też i inną drogą. Drogę tę stanowić mogą tylko krótkie gałązki oboczne (ryc. 128 1. 2, 3), które pozostają w tylnych rogach szarej substancyi, a które pośrednio, czy to za pomocą komórek włączonych typu Golgiego, czyteż za pośrednictwem wtórorzędnych włókien nerwowych, doprowadzają podnietę do komórek ruchowych.

Odruchy miejscowe powstają najczęściej pod wpływem podniet słabych. Gdy siła podniety wzrasta, obejmuje ruch odruchowy

Ryc. 128.

Schemat uwidoczniający różnice między długością gałązek obocznych na poziomie wejścia korzonka tylnego. 4 — długa oboczna, która dąży do komórki ruchowej Km. Z gałązek znajdujących się wyżej i niżej tego miejsca odchodzą krótkie oboczne; 1, 2, 3, 1'. S — włókno czuciowe; M — ruchowe.

coraz większe grupy mięśni, przedewszystkiem tejsamej strony ciała, a później i strony przeciwległej. Po przecięciu n. p. rdzenia pacierzowego zwierząt ssących w części szyjnej drażnienie kończyny przedniej powoduje najpierw odruch drażnionej kończyny, potem kończyny tylnej tej samej strony i ogona; przy dalszem wzmacnianiu podniety występuje odruch w drugiej kończynie tylnej, a na końcu w drugiej przedniej. Jeżeli się zaś drażni tylną łapkę, to ko-

24*