94286101 djvu

441

FIZYOLOGIA NARZĄDU WZROKI'

Istnienie tych różnic nie przeszkadza nam jednak używać wyrównywania wad refrakcyi zapomocą doboru szkieł jako najlepszej podmiotowej metody oznaczania ich stopnia bo znając odległość szkła od oka, możemy z jego siły refrakeyę oka dokładnie obliczłyć.

Przy metodzie tej nie należy zapominać jeszcze o wpływie akoinodacyi. zapomocą której badany bezwiednie powiększa stopień statycznej refrakcyi swego oka, zwiększa zatem pozornie myopię, a zmniejsza hypermetrppię. Wynika z tego zasada, że za miarę myopii musimy uważać możliwie najsłabsze szkło wklesłe a za miarę hypermetropii możliwie na silniejsze szkło wypukłe, które dają najlepszą bystrość wzroku przy patrzeniu w dal. Wynika z tegu dalej, że wskazówką, iżeśmy wadę oka badanego dokładnie wyrównali, jest uzyskanie całkowitej bystrości wzroku. W jaki sposób mamy oceniać i mierzyć stopień tej bystrości wzroku, o tern będzie mowa na innem miejscu.

Dalsze metody oznaczania refrakcyi. Dla wykazania stanów refrakcyi odmiennych od podstawowego typu, a więc także dla stwierdzenia myopii i hypermetropii możemy wykonać następujące doświadczenie. Wpatrując sie w zaciemnionym pokoju z odległości kilku metrów w płomień świecy lub świecący otwór w"ekranie, przesuwamy tuż przed okiem cienki pręcik lub drucik z boku na bok, z dołu do góry, lub skośnie, poruszając nim tam i na powrót niezbyt szybko, zawsze w kierunku prostopadłym do jego długości. Jeżeli oko jest miarowe, wtedy przesuwanie drucika tego przed okiem nie będzie nam wcale przeszka dzać w dokładnem widzeniu punktu świetlnego i nie będziemy wtedy widzieli w obrębie płomienia świecy nic szczególnego. Jeśli natomiast istnieje ametropia, wtedy punkt świecący będzie się przedstawiał jako krążek rozproszenia w postaci jasne, plamy, a podczas przesuwania drucika przed źrenicą zauważymy cień w postaci czarnego paska przecinający jasna plamę pionowo, poziomo, lub skośnie, stosownie do tego, jak drucik trzymamy. Jeżeli zaihodzi myopia, cień ten

porusza się zgodnie z kierunkiem ruchów drucika t. zn.. jeśli drucik przesuwamy przed źrenicą od prawej strony ku lewej, to i cień od prawej ku lew^Tei się przesuwa, a gdy drucikiem wracamy na prawo, to i cień za nim pow^rraca na prawo. Jeśli zachodzi hypermetropia, ruch cienia w obrębie jasnego kółka odbyw^ra się w kierunku wprost przeciwnym poruszeniom drucika przed źrenicą