Bajka o dwóch kogutach(1)

Bajka o dwóch kogutach

Kogucik Złotoplórck wskoczył na plot i głośno zapiał:

—    Kukuryku! Już świt! Pobudka!

—Cdż to za piękny głosik—zagdakała kurka Czubatka, otwierając prawe oko.

Złotoplórck dumnie zadarł głowę do góry I zatrzepotał skrzydełkami:

—    Kukuryku! — znów zapiał.

Na drugim płocie siedział inny kogucik, który też chciał obudzić micszkartców podwórka. Rozdziawił szeroko dziób, nabrał powietrza i obwieścił wszystkim, że już świt.

—    Nie skrzecz! — tupnęła nóżką Czubatka, otwierając lewe oko. — Uszy nas rozbolą.

—    Dlaczego moje kukuryku Jest takie byle jakie?—wzdychał kogucik. — Wszyscy się ze mnie śmieją.

Złotoplórck objął skrzydełkami swój gruby brzuch, który trząsł się I podskakiwał, bo ptak chichotał I drwił z wyczynów swojego kolegi.

—    Cha cha cha, ale mamy śpiewaka na podwórku!

Nadeszła jesieti. Chłodne ranki, porywisty wiatr i deszcz dawały się wszystkim we znaki. Złoiopiórek—Jak co dzień — wskoczył na płot i zapiał.

Jednak jego kukuryku zabrzmiało inaczej niż. zwykle, brzydko.

—    Kraczcsz Jak wrona! — śmiała się Czubatka.

—    Boli mnie gardło — wyjaśniał kogut.

Mijały dni, ale Złotopiórck ciągle skrzeczał.

—    Smutno ml — biadolił. — Wszyscy się zc mnie śmieją.

1 właśnie wówczas przypomniał sobie drugiego koguta, owego marnego śpiewaka i swoje drwiny. Ze wstydu jego czerwony grzebień poczerwieniał jeszcze bardziej.

—    Przepraszam clę — wymamrotał do kolegi. — Ja jut nigdy...

•    Rozmawiamy /.dziećmi na temat opowiadania.

•    Prosimy wychowanków, by powiedzieli, co czują w podanych sytuacjach:

a)    Koleżanka czfstuje tmystkiek cukierkami. Cit/rie pomija.

b)    Nikt nie (ket podać d ręki I ićć z tok// » parte.

c)    Kolega mówi. że brzydko budujesz. Nie chce uf z tobą bawić.

d)    Masz kłopot z zawiązaniem butów. Wszyscy potrafią już to robić i im leją sif z ciebie.

46