page0113

- 112 -

Dwóch Aniołów z przyjściem wiosny zstąpiło na ziemię, aby się ucieszyć skrzę-tnośeią i pracowitością ludzi. Zatrzymawszy się przed łanem jakiegoś bogacza, który całą równinę pokrywał, patrzali na chwiejące się pozłociste kłosy, mające w krótce wydać plon bogaty.

Obok pańskiego łanu był wazki zagon, uprawiany potem i ręką jakiegoś ubogiego rolnika. Rzadkie i chude po wschodziły tam kłosy, nieobiecujące wielkiego plonu; gdyż biedny rolnik niemając czern sprawić, ani zasiać, zdał wszystko na Opatrzność Bożą.

Aniołowie spojrzeli po sobie i jeden ozwał się:—Powiedz, ezemby można człowieka poruszyć, aby uboższemu od siebie sąsiadowi udzielił coś. z darów Bożych, które nań obficie spłynęły?

—Podsunę mu dwa godła, dwa kwiaty zasieję w zbożu, który oh piękność i kształt uroczy tajemniczem i znaczącym głosem przemówią do niego. Jeden będzie nie-