ble11

Histogram 6

Występowanie zaimka "ja"

poniżej 7 lat    powyżej Tlat    cala grupa

Histogram 7

Brak zaimka "ja"

poniżej 7 lat

powyżej 7lat

cała grupa

Źródło: Badania własne

L' większości dzieci (63,6%) nie występuje zaimek "ja", choć zarysowują się tendencje wzrostowe występowania lub braku tego zaimka wraz z wiekiem dziecka, niezależnie od płci. U dzieci, u których zaimek ten występuje, rodzice zwracali uwagę, iż kształtował się on pomiędzy 4 a 10 rokiem życia. W przypadku braku mowy u dziecka wyrażenie "ja chcę" zamieniano na gest, natomiast u dzieci mówiących zaimek "ja" zamieniano na imię własne.

W badaniach zwrócono uwagę na zastosowanie przez dzieci odmiennego kodu - nazewnictwa używanego do. komunikowania się z otoczeniem. Bardzo często rodzice wskazywali na odrębność i specyficzność w nazewnictwie stosowanym przez dziecko z autyzmem. Dotyczyło ono przede wszystkim przedmiotów, których się w ten sposób nauczyły dopominać, aie i czynności. Zebrany materiał pozwolił na wykazanie, iż wraz 2 wiekiem zwiększa się wykorzystywanie swoistego sposobu porozumiewania się przy pomocy mowy. Umiejętność ta przeważa u chłopców niezależnie od wieku.

Aby określić zależność między użyciem kodu językowego a płcią badanych dzieci, obliczono hipotezę H_0> wykazując brak podstaw do jej odrzucenia.

Na wykresach przedstawiono w procentach stosowanie kodu językowego przez dziewczęta (19), chłopców (36) i ogółem (55 dzieci).

Histogram 8

Stosowany kod językowy

poniżej 7 lat    powyżej 71at    cala grupa

Źródło: Badania własne

Większość dzieci (3 1) nie przejawiała takiej cechy, trzeba jednak zaznaczyć, iż wśród badanych w 18 przypadkach nie wystąpiła mowa. Tak więc w grupie dzieci mówiących u 13 nie wystąpił specyficzny kod językowy. Praw-ie dwa razy więcej dzieci (24) prezentowało kod określany przez rodziców jako: "Pio-trusiowa mowa” (często od imienia własnego dziecka), "chińszczyzna”, "mowa telegraficzna". Mowa tego typu pojawiała się w późniejszych okresach rozwojowych - głównie po 7 roku życia i była efektem poecholalicznego ewoluowania mowy.