bobolanum str 8

Osobie, że weszło ono w świat z obecnością Jego Osoby, że z Nim objawia się moc i władza z innego świata. Osoba Słowa objawia synowską i Boską relację zarazem wobec ludzi i świata w człowieczeństwie Jezusa z Nazaretu³⁸.

Ewangelie przekazują nam opisy kilku wydarzeń, które są zarazem miejscem objawienia jak też i pogłębienia gotowości Jezusa do wykonania dzieła, które powierzył Mu Ojciec.

Scena chrztu Jezusa. “A kiedy ochrzcił wszystkich ludzi i udzielał chrztu Jezusowi, który w tym czasie się modlił, otworzyło się niebo, a Duch Święty, w postaci cielesnej niby gołębica, zstąpił na Niego. Z nieba zaś słychać było głos: Tyś jest moim nąjmilszym synem, w Tobie mam upodobanie" (Łk 3, 21-22; Mt 3, 13; Mk 1, 9-11; J 1, 29-34). To w czasie modlitwy, pisze Ign. de la Potterie, ma miejsce objawienie Jezusowi Jego Synostwa oraz zstąpienia Ducha Świętego. To wydarzenie pogłębia w Jezusie świadomość relacji do Ojca, świadomość dzieła, które Mu zleca i dla wykonania którego otrzyma Ducha Świętego³¹'.

Swą działalność publiczną rozpoczął Jezus od modlitwy na górze w samotności. Świadom swej misji spędza całą noc na modlitwie. “A kiedy nastał dzień, zwołał swoich uczniów i wybrał z nich dwunastu, i nazwał ich apostołami” (Łk 6 12-16; Mk 3, 13-19). Wybiera ich, by byli z Nim, by uczyli się od Niego, by wierząc w Niego, mogli świadczyć o Jego tąjemnicy, by wreszcie głosili światu zbawienie, które w Nim przyszło (Mk 3, 13; 14-15). Nie znamy treści modlitwy Jezusa przed wyborem apostołów. Świadom swej misji, iż w Nim jest obecne Boże królowanie, Jezus modlił się chyba, by apostołowie zrozumieli to, co ma do przekazania ludzkości³⁰.

Scena rozmnożenia chleba (Mt 14, 14-23; Mk 6, 34-44; J 6, 1-13) pozwala nam również poznać lepiej i głębiej świadomość Jezusa. Uczniowie poznali, iż Jezus jest oczekiwanym Mesjaszem, odkrycie to jednak niosło ze sobą niebezpieczeństwo. Pojęcie Mesjasza za czasów Jezusa nie było jednoznaczne. Oczekiwano głównie mesjasza politycznego. Takie też było oczekiwanie apostołów. Ich wizja Mesjasza musiała przejść przez ogień i próbę oczyszczenia. Po rozmnożeniu chleba, tłum ogarnięty entuzjazmem zapragnął obwołać Jezusa królem (J 6, 15). Jezus rozpoznał ich zamiar, wiedział, że powtarza się tu pokusa pustyni, pokusa mesjanizmu ziemskiego. Pokusa ta była też zagroże-

“ Turnio, 45. _I....... I’’

niom dla Jego najbliższych - dla apostołów¹¹. Dlatego "...toż przynagli! uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy tylko to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić" (Mt 14, 22-33; Mk 6, 45-46). O czym rozmawiał z Ojcem w samotności? “Modląc się, pisze Ign. de la Potterie, z pewnością pogłębił i oczyścił swą świadomość mesjańską. Nie w tym znaczeniu, żeby rzeczywiście doświadczył pokusy władzy politycznej; w swojej modlitwie do Ojca pragnął natomiast pozbawić złe moce ich potęgi, a przede wszystkim pogłębić w obliczu Boga swoje rozumienie duchowego wymiaru swej misji. Z pewnością modlił się też w intencji swoich uczniów, o ich wierność i wytrwałość, a szczególnie o czystość Ich wiary w Niego. Było to Jego wielką troską’’¹². Być może wydarzenie rozmnożenia chleba było również i dla Niego samego wielkim przeżyciem, kiedy uświadamiał, że On jako człowiek współdziała z tajemniczą wszechmocą Boga - być może pragnął również samotności, by przemyśleć to wszystko, co się wydarzało?

Scena wyznania Piotra w Cezarei Filipowej objawia nam również tajemnicę świadomości Jezusa (Łk 9, 18-22) Mt 16, 13-20; Mk 8, 27-80)“. U Łukasza modlitwa Jezusa jest połączona z wyznaniem Pio-Irn, u Mateusza i Marka zaś związana jest w pewnym sensie ze sceną rozmnożenia chleba. “A kiedy pewnego razu modlił się na osobności i byli z Nim Jego uczniowie, wtedy ich zapytał: Za kogo mnie uważają rzesze?” ...a w końcu zapyta: “A wy sami za kogo Mnie uważacie?" (Łk 9, 18). Jezus pyta ich, by odwieść ich od politycznego rozumienia Mesjasza. Takie rozumienie było możliwe o czym świadczy reakcja Piotra, kiedy usłyszał on zapowiedź męki Jezusa. Piotr wyznał: "Ty Jostoś Mesjasz, Syn Boga żywego” (Mt 16, 16; Mk 8, 29; Łk 9, 20). Jezus nakazał im, by nikomu o tym nie mówili, i zaczął im ujawniać, Że musi iść do Jerozolimy, by tam cierpieć i być skazanym na śmierć I trzeciego dnia zmartwychwstać. Właśnie te słowa Jezusa ukazują nom, że wyznanie Piotra jest wyznaniem wieloznacznym i że josl związane z pokusą ziemskiego mosjanizmu. Piotr słysząc o cierpieniu I śmierci Jezusa zareagował z oburzeniem mówiąc: “Niech Cię Bóg zachowa, Panie. Nie, to nigdy nie może Ci się przydarzyć” (Mt 16, 22). < Ho powraca pokusa i myślenie tłumu. Reakcja Jezusa na słowo Piotra jest bardzo ostra: "Odejdź ode Mnie, szatanie! Jesteś mi zawadą dlato-