CCF20101004011

CCF20101004011



2. Ocena błędu maksymalnego

wody. Przyjmijmy w tym przykładzie, że kalorymetr i mieszadetko są

wykonane z tego samego materiału. Ćwiczenie wykonujemy następu-


jąco. Ważymy kalorymetr z mieszadelkiem — ich masa jest równa nifc. Nalewamy wodę do kalorymetru i ważymy ponownie — znajdujemy masę nu = mj + tnW) stąd rnw = mj — rnk- Odczytujemy temperaturę początkową kalorymetru z wodą lp. Wrzucamy do kalorymetru kawałek lodu o temperaturze 0°C. Temperatura spadnie i osiągnie wartość lk. Ważymy ponownie kalorymetr z wodą i wodą powstałą z lodu, ich masa będzie równa m-i — vi\ 4-    (ni£, - masa lodu).

Ciepło topnienia lodu oznaczmy przez r. Pomijamy wymianę ciepła z otoczeniem. Spowoduje to pewien błąd systematyczny, który dla dobrze izolowanych kaloryinelrów można pominąć. Dokładny opis wykonania ćwiczenia podano np. w [10, 11]. Układamy bilans cieplny

rmf, + cwvii{tk - 0°C) = Ckmk(lv - tk) + cwmw(tp - lk) ■

Stąd otrzymujemy

r _ Ck”i-k{lp - l-k) + c.a(»»i ~ mk)(lp - Lk) - cw(m-j - Wi)tfc 2

m2 - mi


W tym przypadku możemy jedynie ocenić błąd maksymalny, ponieważ rozrzut wyników pomiaru temperatury jest zazwyczaj mniejszy od dokładności termometru, oraz dlatego, że z powodu wymiany ciepła z otoczeniem temperaturę końcową lk możemy odczytać tylko jeden raz. Oceny błędu maksymalnego Ar' możemy dokonać korzystając z wzoru (2.2.10). Jeżeli masy wyznaczamy korzystając z tej samej wagi i z tą samą dokładnością, l,o A mi = A mk = A raj = Am, oraz, jeśli korzystamy z lego samego termometru, to At,, = ALk = Al.. Ciepło właściwe kalorymetru ck i wody odczytujemy z tablic. W celu znalezienia Ar musimy obliczyć pochodne cząstkowe:

dr_

<hnk

dr

dm | 0r dliii dr



dr


(Cfc ~~    ~~ U') _ (cw ck){lp lk)

Cw{ni'i - m.fc)(/.„ - l.k) -t- cknik[lv - h)

(in2 - mi)2

(m-2 - mi)2

Ckiii-k I- Cu-(”ti - rrtfe)

nii

ctm + cw{iri2 - rnk)

m-2 — nii

Podstawiając obliczone pochodne do wzoru (2.2.10) otrzymujemy:

Ar =


dr .

——Am <hnk


dr


dr


dr

dt„


Aml+IśLH++All1 (2-2-17)


I dmi


I Om-i


Wyznaczając ciepło topnienia lodu korzystaliśmy z kalorymetru i mieszadeł ka wykonanego z aluminium. Jego ciepło właściwe c-k = 0.890 k.7/(kg ■ K). Wyznaczona masa kalorymetru wraz z miesza-delkiem mk = 124.2 g. Wyznaczone wartości pozostałych mas wynoszą: mi = 207.1 g, m2 = 220.8 g. Pomiary temperatury dały następujące wartości: l.j, = 21 °C i tk = 10 °C. Masy mk, n'i, m2 wyznaczono z dokładnością 0.1 g, czyli Am = 0.1 g, a temperatury lp i lk odczytano z dokładnością 0.2 °C (A/. = 0.2 °C). Ciepło właściwe wody wynosi c,„ = 4.180 kj/(kg • I<). Podstawiając do wzorów (2.2.10) i (2.2.17) zmierzone wartości mk, mi, mj, lp, tk i odczytane z tablic wartości cjt i c,„ w wyniku obliczeń otrzymujemy: r = 320.120)9 k.l/kg i Ar = 20.577593 kj/kg. Zgodnie z tym co powiedziano w rozdziale. 1.1.4 wynik pomiaru zapisujemy: r = (320 ±21) kj/kg, możemy podać również błąd względny: czyli, że ciepło topnienia lodu wynosi 320 kj/kg z dokładnością 0%.

3. Wyznaczanie gęstości cieczy nie mieszających się za pomocą naczyń połączonych.

Zakładamy, że opis naczyń połączonych i warunki równowagi cieczy w naczyniach połączonych są dobrze znane czytelnikom, dlatego pomijamy le zagadnienia. Opis wykonania ćwiczenia jest podany np. w [12].

Na rysunku 2.3 przedstawiono naczynia połączone w kształcie U-rurki, w której znajdują się dwie nic mieszające się ciecze o gęstościach p i p,. Wysokości slupów cieczy h i hx (jak pokazano na rys. 2.3) mierzymy od poziomu icli zetknięcia się, za pomocą np. katetometru. Opis katetomelru jest podany np. w [10]. W warunkach równowagi hp = hxpxi czyli

h

Pr. = PT-

hx

W tym przypadku zamiast korzystać ze wzoru (2.2.10) wygodnie jest obliczyć błąd maksymalny względny, korzystając z wzoru (2.2.15). Otrzymamy wówczas:

A px    iApi    i i    i A/rx i

px    I p I    I /ł i    I lir I

Niec.li cieczą badaną o gęstości px będzie rtęć, a cieczą o znanej gęstości woda (p = 1 g/cm3). Pomiary dały h = 271.5 mm, hx = 20.4 mm. Dokładność wyznaczenia, wysokości słupa cieczy za pomocą katetometru wynosi


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20101004011 2. Ocena, błędu maksymalnego wody. Przyjmijmy w tym przykładzie, że kalorymelr i mie
CCF20101004008 2. Ocena błędu maksymalnego2.1. Oszacowanie niepewności przy odczycie skali, błąd ma
CCF20101004012 34 2. Ocena, błędu maksymalnego Rys. 2.3: Naczynia połączone z cieczami nie mieszają
CCF20101004009 20 2. Ocena, błędu maksymalnego długość pręta liczbę kresek podzialki liczymy zawsze
CCF20101004009 20 2. Ocena, błędu maksymalnego długość pręta liczbę kiesek podział ki liczymy zmusz
CCF20101004010 30 2. Ocena, błędu maksymalnego ( ostawiając (2.2.8) do (2.2.7) otrzymujemy: 30 2. O
112,113 (2) Jak skutecznie negocjować Zauważmy także w tym przykładzie, że data wprowadzę życie zost
IMG?35 (2) Układ z rys 3.20 jest równocześnie charakterystyczny pod tym względem. Ze układy P-P utyt
10083 Zasada działania i budowa motyk jest podobna jak u glebogryzarek, z tym tylko, że s

więcej podobnych podstron