Żydzi dążą do opanowania świata w zakresie nie tylko materialnym, ale i duchowym.
Od najdawniejszych czasów żydzi trudnii się handlem, jako zajęciem najzyskowniejszem, dającem pole do wyzysku i nie wymagającem cięższej pracy,—nawet król Salomon dorobił się bogactw na handlu końmi między hodującym je Egiptem, a państwami azjatyckiemi (Rolicki, str. 21),—to też unarodowię-nie naszego handlu napotyka na silny opór ze strony żydostwa.
Najskuteczniejszym zaś środkiem, za pomocą którego żydzi starają się opanować duszę narodu, jest prasa.
Żyd Montefiore (Blumberg) na zebraniu działaczy żydowskich wołał: „Dopóki prasy nie opanujemy całkowicie, wszystko* co robimy, jest daremne. Napróżno tworzycie towarzystwa, uchwalacie pożyczki, bankructwa. Dopóki nie mamy w ręku prasy, aby narody ogłupić i mylić, nie osiągniemy niczego, a nasze dążenie do panowania pozostanie urojeniem”. (Wildecki, str. 23).
„To też żydzi starają się wszędzie opanować prasę. Wywarli ogromny wpływ nie tylko na myśl polityczną i teorje polityczne, jak socjalizm i komunizm, lecz również na literaturę i sztukę. Weszli do literatury i prasy, weszli do nauki i wszędzie wycisnęli stempel swojej umysłowości”. (Tęcza Nr 11. 1933 r.).
„Żyjąc pomiędzy gojami, jednak działamy w ukryciu i w tajemnicy przed nimi. Wyzyskując zręcznie namiętności ich i pod-szczuwając ich, powoli lecz stale doprowadzamy społeczeństwa gojów do upadku, sami zaś w ten sposób dochodzimy do opanowania narodów”. (Wildecki, str. 24. Dr. Wichtl.).
Jeżeli przy likwidowaniu zatargów między sobą narody rdzenne używają siły zbrojnej, to zczasero mogłyby użyć tego samego sposobu przy załatwianiu nieporozumień z żyjącem z nimi w rozproszeniu żydowstwem i tego właśnie ono się obawia. Otóż dla tej racji i również dla ułatwienia sobie opanowania narodów rdzennych, żydzi starają się im zaszczepić rozbrojenie moralne.
Hasło tego rozbrojenia wprowadza w błąd narody rdzenne, osłabia ich odporność wobec najazdu żydowskiego na ich kraje ojczyste i zwiększa ich tkliwość, wielce pożądaną i pomocną
10