margul (3) []

podlegała kara odrodzenia się. I ta ostatnia perspektywa po*, jfi- *?    ni

na padół ziemski wydaje się Hindusom czymś najgorszym, o>jj K ck⁰⁰*¹fili ma«cm i mait r k •    ^ fL bezna^l"³- Rozporządza on siłą magiczną i może zmieniać

Żydf ikryte przed oczyma żywych wiódł pierwszy śmiertelny J    ^{10 w}!^v<‘*^a’^{10 w} ?^ra0\^a‘.^^{mic tei}

§§ 2L. ponury im. By! on ługiem wszystkich^ » & ^na P^0W,enchnię “■ J* ^(b“^w*^cdaes*

^ L JL tn hramin fi dworna warowniami, a walczy błyskawicą, piorunem,

chfflD-

mm jest

stnżnik

nu-

niezależnie od kastv. niezależnie od tego, czy był to bramin czy^ >    ”7

mm® • .. .,    ... , ⁶ J ³ „ ^J1 ^ j iak mu to później przypisywali indyjscy komentatorzy

cen-kszainja, ramieslmk-wajśja. sługa-siudra, czy wreszcie wyn. '¹ _w,    • 1LJLŁ    ⁷

tek poakastowY. Natomiast wzorem dla indyjskiego rycerza-ksza^ * . . ..    ?    .    ...    ,. .. .

wszystkiej, J    ^

L    (6, i nieba, blaskiem swej osoby rozij_k ’    T*^_

palma,.«<M»- ycM . obieg stano; kulę-fcstb*    *£ »«mglj.zmespotoewaoejstony ah>ie

m. i* pssistslo na d&tepmjfc, m krape «ttootad,, 0**^    *«oo. ss»ją mechybo; tyst*>

« aSiiĆĄ res pi.™, Ma p4tae los*. bYod« i Uyszcsy, rf** ¹8»f P»™ (tern Jego cotoray-«U skórę. W osposobieniu ogromnie oiepohaowooy. urgaj «* w kaw^ki, a odrąbana glov.a tswey ssę prstao pod grobe jok

gwałtownymi i nkwbrednymi, namiętnościami. Oddaje się obżar- > ^it^^^W^^enBe?^DS,??^a' . ,    ..    ......    .    .

stwu. Podanie głosi, że kiedyś zjadł od razu mięsotrzystu bawołów, M^owamu złośliwca lndra uwalnia uwięzi w chmurad. jeszcze dołożył pieczywa. Opój zniego niebywały, zapija się winę. |*h**“-¹ ^ P°długiej, wyniszczające, pdaposura:lume z Miny, napojem obrzędowym .oszałamiającym. Miał wyżlopać jed- # S^toUqw‘? ^:^serca ^.e ogarnia wdzięczność dla lndry. norazowo zawartość trzydziestu jezior tego napitku. Nie umiał też ‘^J^-kszatnjów napełnia dodatkowo duma. ze ich kastowy nigdy powściągnąć swego pożądania miłosnego, co nieraz kończyło Wilnie W spisał w walce ze złowrogim demonem Wntrą. się fatalnie, gdy protestowa! zdradzony małżonek. Towarzyszą mu P#¹?^{50 lndr}> ^m« braknie pola do popisu, bo susze i ulewy zda-zastepy sprośnych gandharwów i uwodzicielskich apsar.    tają się czysto w tym rejonie świata: widać Wntra umie się odrodzić

ipokczne i walki międzystanowe danej społeczności.

Ślady pewnego niepowodzenia donżuańskiego wygarbowane ma I ioów wyzywać boski gniew, dosłownie na skóra. A było to tak. Połakomił się bóg lndra na żonę śg hołdowniczy ton wobec lndry me bardzo podobał się innej świętego męża Gautamy, Ahalią. Gautama rzucił wtedy klątwę na i indyjskiej, skutecznie konkurującej o pierwszeństwo w życiu napastnika i oto ciało jego zostało usiane tysiącami znaków przypo- I społecznym kraju. Bramini pragnęli poniżyć kastę kszatrijów. Z kon-rainających kobiece znamiona płciowe, Nieszczęśliwie napiętnowany ®*» kastowego powstał mit, wyraźnie wymierzony swym ostrzem uwodziciel ledwie potem uzyskał tyle, że te ozdoby" zostały prze- pecw lndra i kaście wojowników. Warto podać ten nut. aby wyraż-mienione w oczy; z takim wzorem na ciele musiał odtąd lndra zawsze ! M Wmimieć, jak to przez wątek fabularny przebija się raz w raz tło

paradować.

awanturnik i kobieciarz stanowił ideał rycerza w czasach formowania się mitów o Indrze.

Oto jaki bohater wiódł zastępy zbrojnych białych najeźdźców na Potężny bramin Twasztri nienawidził lndry. Powodu nienawiści spokojne, osiadłe, ciemne ludy tubylcze Indii. Opój, obżartuch, | ®ł podaje, ale nietrudno go odgadnąć, byt to bowiem bóg niesfornej i buńczucznej kasty wojowników, z którą byłoby trudno poradzić sobie za pomocą sity fizycznej. Walcząc o władzą z Indią bramin

A co teraz, po podboju, ma do czynienia ten niespokojny bóg? W I sięgnął po inne sposoby. Spłodził syna obdarzonego niebywałą-towarzystwie Maratów, wojowniczych jak i on bogów burzy, wychyla 1 potężny haust somy i wyrusza przeciwko demonowi suszy, demu

■ StoA w goli łuwakabogji lndry jen, by£ mewę, ptówejsym ujnękotMem im