NDIGDRUK00570716

10

w swym kraju nie może być prorokiem, na licznych oponentów.

W celu udowodnienia fałszywości teoryi Bal-four’a, szczepił znakomity lekarz ówczesny Hunter, człowiekowi zdrowemu ropę tryprową, wyjętą z cewki moczowej chorego i wykazał, że wywołała objawy ogólne, t. j. przymiotu. Mimo to mylił się. Wówczas bowiem nie wiedziano jeszcze, że prócz zwykłego, niesytilitycznego trypra, bywa niesłychanie rzadko pojawiający się, sytilityczny. Hunter właśnie wybrał do zaszczepienia tego rodzaju przypadek.

Przez długi czas lekarze angielscy hołdowali tej teoryi, stwierdzonej jakoby doświadczeniem Huntera i uważali jad rzeżączkowy i przymiotowy za identyczne.

Mimo to następnie lekarze wrócili do poglą dów, wygłaszanych przez Balfoura. W r. 1793 zaszczepił Benjamin Bell, lekarz szkocki, dwóm młodzieńcom jadtryprowy, bez wywołania objawów syfilitycznych i znalazł licznych sprzymierzeńców dla swoich doświadczeń. Stopniowo utworzył się zastęp lekarzy, przeczący teoryom Huntera. Nazywano ich „dualistam;“, dla wyróżnienia od „iden-tystów“, nazwanych tak dla tego, że uważali zarazek tryprowy i sytilityczny za identyczne. W początkach trzeciego dziesiątka lat bieżącego stulecia,