PB140052

Lecz teoretyczne opracowanie tej adaptacji, na płasz- fU*    rozszerzającym się w nieskończo-

^Ca£tz^d^^eJCZy    ^^CZnej’^dok0nUiesi^^ied^kończącym się następstwem mon”, aby

ei-1 X______ ’ j__________Tr-z - i

• ;_Pct przeciwieństwem czasu, nie jest także, dla Platona, „nieobecnością czasu”, dynie czas<

' niekończącym    .

I ca, występujący w samym sercu średniowiecza, za- ^rozszerzaniem się zarówno „dokładnie określo-

Konflikt pomiędzy czasem Kościoła a czasem kup- określenie zaczerpnięte^ z Nowego Tes^ anten-

r% Tinrcfnr\iiiomr tit cormrm cnrpii    Anrin/mn    P

storii mentalności tych wieków, kiedy to pod nacis- f^vniiemeg° trwania.⁶ Powrócimy do tego pojęcia

1—:---------1 W¹® 1    i-___T__T___1. I    • '    -

znacza się jako jedno z najważniejszych wydarzeń hi- ^ przestrzeni czasowych” jak nieokreślonego i

kiem przemian praktyki i struktur gospodarczych Lu kiedy trzeba będzie przeciwstawić je tradycji tworzy się ideologia świata nowożytnegojDhcielibyś-Sedziczonej z kultury greckiej. Tak więc, w tej mytutaj określić najważniejsze elernWy tego kon- ^ktywie pomiędzy czasem a wiecznością istnieje

jjjiica ilościowa, a nie jakościowa, ff zestawieniu z myślą judaizmu Nowy Testament i /    iitosi i określa pewien nowy element. Dzięki poja-

ieniu się Chrystusa, spełnieniu obietnicy, Wciele-j Często uważano, że chrześcijaństwo odnowiło w spo- h^{czas z}Y^skuje wymiar historyczny .lub nawet wię-/ sób fundamentalny problem czasu oraz historii. Śred- centrum. Odtąd „cała przeszłość — zapisa-niowieczni duchowni, wykształceni na Piśmie Swię-»w Starym Testamencie — od stworzenia świata po tym, przyzwyczajeni do traktowania Biblii jako pun-Ęyjscie Chrystusa jest już częścią historii zbawie-ktu wyjścia refleksji, rozważali problem czasu nafi •

podstawie tekstów biblijnych oraz tradycji przekaza-Wypływają _z tego jednakże dwojakie zobowiązanej, poza Księgami Swńętymi przez chrześcijaństwo a Zarowno dla chrześcijan, jak i dla Żydów czas pierwszych wieków, Ojców Kościoła i egzegetowwtdąswój cel, telos. Pod tym względem Wdeteme

®^ff^eg°Ti-Kt^^OW1K^CZa' ₊    wie-f??^aar2eniem decydującym. Pfzyszłość nie jest

Czas w Bibln i w chrześcijaństwie pierwszych wie-e jak w judaizmie celemfteZos) nadaiacvm sens ca-ków est przede-wszystkim czasem teologięzny^toru TS^S^S „Zaczyna się wraz z Bogiem”, który „panuje na£teirtSrwSlSTS mm”. W konsekwencji działalność Boska w całej swejędna i iakv^^le’

rozciągłości związana i est z czasem w snosób natur^^RŁRkby p^adoksalme ona ^T9^v/m?^z.^na^?^zy

kiego działania Boskiego ^Qs^Cullmann, którego^    zapowiedziana w dniu Ze-

przezwyciężony

tu cytujemy ma bez wątpienia rację utrzymując »_Ducha^yświętego, lecz już się zaczęła i musi zo-przeciwienstwie do Gerharda DeUmga ze chrześcija-^ _{d wadzon}\ |₀ końcaprzy współudziale Kosewo pierwszych wieków jeśf w tej kwestii bliski^ T _hownych oraz ludzi świeckich, apostołów, judaizmowi i że me spowodowało „wtargnięcia wiak ’ g^eszników. „Misyjne zadanie Kościoła, czności w obręb czasu, który zostałby w ten spos®    Ewangelii nadaje czasowi zawartemu po-

—j|-----» 5 _Dla pierwszych chrześcijan ^wie1^ⁿ _martwychwstaniem a Paruzją sens w historii

⁴ O. CuHmann, Temps et histoire dans le christianisme pńmitifL    Temps et histoire...,

- ^<’^łc> ^ ryoiiincr Pas Zeityerstdndnis des Neuen MWi 0. EiMiM