PICT5409

dążność do jak najszybszego wykonania zadania bez wzgtaj, na efekt końcowy. Poziom graficzny niski. Odwzorowywać kształtów figur geometrycznych pozwała na stwierdzeń* trudności w integracji funkcjonowania analizatora wzrokowe go i kinestetycznego.

Dziecko wykazuje zaburzenia lateralizacji. Linie pionowe ry-suje od dołu. a np. rysowanie postaci zaczyna od nóg. N>. które litery pisane przez dziecko mają formę lustrzanego od bicia. Chłopiec z trudem orientuje się w schemacie własnego ciała. Wykazuje natomiast dojrzałość w sferze motoryki dużej. Niewątpliwie wiąże się to z pracą nad tą sferą rozwoju dziecka w ramach różnego rodzaju zajęć sportowych.

Obserwacja dziecka w grupie rówieśniczej pozwala na stwierdzenie. że chłopiec umie podporządkować się regułom zabawy i poleceniom słownym i że chętnie bierze udział w tego typu zajęciach. Wykazuje empatię, za to ma trudności z opanowywaniem emocji, jeśli stawiane są przed nim zadania o charakterze typowo szkolnym (pisanie, czytanie, liczenie). Warto zauważyć, że komunikacja werbalna dziecka w grupie rówieśniczej ma zupełnie inny charakter niż komunikacja z nauczycielem czy z osobą przeprowadzającą badanie. Wypowiedzi dziecka podczas zabawy są bardziej rozwinięte i dojrzałe.

Przy zadaniach o charakterze szkolnym zauważa się mechanizm wycofywania i niedojrzałość w sferze wolicjonalnej.

Podsumowując, można stwierdzić, że rozwój psychoruchowy badanego dziecka ma charakter dyshannonijny. Dziecko charakteryzuje się wysokim poziomem inteligencji. Wykazuje dojrzałość do rozpoczęcia nauki w szkole w sferze motoryki dużej, pamięci bezpośredniej i sprawności analizatora słuchowego. Jednakże dziecko nie wykazuje pełnej dojrzałość rozwojowej w sferze funkcjonow'ania analizatorów kineste-tycznego i wzrokowego oraz ich integracji, pamięci trwałej, wykazuje zaburzenia lateralizacji i skupiania uwagi.

Rozwój cmocjnnalno-społeczny dziecka należy określić Jako dojrzały pod względem pracy w grupie, komunikatywności, empatii, zaś jako niedojrzały pod względem panowania nad emocjami przy wykonywaniu zadań typowo szkolnych.

Dysharmonia rozwojowa dziecka może powodować. że Jego stosunkowo wysoki poziom intelektualny na tym etapie rozwojowym może być trudny do zauważenia. Biorąc pod uwagę dyaharmonię rozwojową, drobną budowę ciała dziecka oraz jego datę urodzenia (blisko końca rokuj, należy rozpatrzyć celowość odroczenia mu o rok ol>owiązku szkolnego.

Istotne wydaje się przeprowadzenie kolejnego badania dziecka pod kątem dojrzałości szkolnej w czerwcu, a więc po ukończeniu klasy 0.

Istnieje ponadto potrzeba skierowania dziecka na zajęcia z zakresu terapii pedagogicznej w celu usprawnienia (unkcjonowania analizatorów kinestetycznego i wzrokowego oraz ich integracji, poprawy skupiania uwagi i pamięci trwałej.

W terapii długoterminowej należy dążyć do wykorzystania mocnych stron dziecka, do których należą: U wysoki poziom inteligencji, a co za tym idzie wysoka potrzeba poznawcza;

2) komunikatywność i potrzeba funkcjonowania w grupie społecznej; 3) aktywność społeczna; 4) wysoki poziom rozwoju motoryki dużej.

PRZYPADEK 4

CHŁOPIEC. 6 LAT 1 5 MIESIĘCY (DZIECKO LEWORĘCZNE)

Chłopiec jest dzieckiem z prawidłowej ciąży. Urodził się zdrowy'. w skali Apgar otrzymał 10 punktów. Jego rozwój ruchowy przebiegał w nieco wolniejszym tempie. Jakkolwiek lubi wszelkie zabawy ruchowe, na rowerze nauczył się jeździć dopiero w wieku 6 lat. Miał też trudności w' czynnościach samoobsługowych. takich jak zapinanie guzików czy sznurowanie butów. Mimo żc potrafi obecnie radzić sobie z lego typu czyn-