W klasach I-III ucznia można pozostawić na drugi rok w tej samej klasie tylko w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych opinią lekarską lub poradni psychologiczno-pedagog!. czncj i w porozumieniu z rodzicami.
Moje dziecko poszło do zerówki i już po kilku dniach stwierdziło, że się tam nudzi i wszystko już umie. Jak z nim postępować?
Konieczna będzie chyba wizyta w poradni psychologiczno-•pedagogicznej i przedyskutowanie zc specjalistami najlepszej formy kształcenia chłopca.
W przypadku dzieci wybitnie uzdolnionych można rozpatrywać przyśpieszenie o rok obowiązku szkolnego. Można też myśleć o indywidualnym toku nauki, który umożliwia uczniom rozwijanie szczególnych uzdolnień i zainteresowań poprzez dostosowanie zakresu i tempa uczenia się do ich indywidualnych potrzeb oraz umożliwia ukończenie szkoły w skróconym czasie. Podjęcie indywidualnego toku nauki jest możliwe na wszystkich poziomach kształcenia i w każdym typie szkoły publicznej, na czas określony (nie krótszy niż rok). Przed wydaniem decyzji dyrektor jest zobowiązany zasięgnąć opinii rady pedagogicznej oraz właściwej terenowo poradni psychologiczno-pedagogicznej (lub pedagoga szkolnego). Zezwolenie na tę formę kształcenia wygasa, jeśli uczeń otrzyma ocenę dostateczną lub niższą z egzaminu klasyfikacyjnego.
W przyszłości można też będzie pomyśleć o ewentualnej promocji śródrocznej, ale dopiero gdy dziecko pójdzie do szkoły, ponieważ taka możliwość istnieje tylko w przypadku dzieci uczących się przynajmniej pół roku w szkole. Przy rozpatrywaniu promocji śródrocznej należy wcześniej porozmawiać z nauczycielami, może być bowiem potrzebne uzupełnienie pewnych wiadomości wymaganych w klasie programow-o wyższej. Ponadto można się zastanowić nad rozwojem i doskonaleniem zainteresowań dziecka, np. w jakimś klubie czy pałacu młodzieży.
Moim /daniem trzeba na bieżąco interesować się nauką dzieci wybitnie uzdolnionych. Nic wolno tego zaniedbać pod pretekstem. że dziecko „samo sobie dobrze radzi". Tc dzieci też trzeba chwalić - rodzice przyzwyczajają się do tego. że dziecko jest chwalone przez Innych i zapominają o wyrażaniu swojego uznania, a potem dziecko mówi. że tylko inni dostrzegali w nim pozytywne cechy.
Należy też zdawać sobie sprawę z tego. że dzieci wybitnie uzdolnione mają tendencję do samodzielnego rozwiązywania problemów, dużo czytają, siedzą przy komputerze, często uczą się ponad swoje siły. gdyż są bardzo ambitne. Dlatego należy zadbać o ich rozwój fizyczny i społeczny: namówić na spacer, zadbać o kontakty z rówieśnikami, a takż.e o wypoczynek i relaks. Nic wolno wyśmiewać ich niekiedy dziwacznych pasji, lecz czuwać nad właściwymi zainteresowaniami (jeśli nie chcemy się nagle dowiedzieć, że nasze dziecko .wyprodukowało bombę"). Z ambicją łączy się czasem skłonność do wykonywania wszystkiego w sposób perfekcyjny, dlatego trzeba je nauczyć przyjmowania porażek (nie zawsze przecież wszystko się udaje).
Czy posyłać dziecko do szkoły rejonowej, czy do szkoły niepublicznej? Czy prawdą jest. że dziecko może uczyć się poza szkołą? Chcielibyśmy z mężem zapewnić dziecku dobre przygotowanie do dorosłego życia, bo mamy takie możliwości, nie tak jak nasi rodzice, którzy nie mogli nam stworzyć takich warunków.
W całym święcie do szkół niepaństwowych (nazywanych także niepublicznymi) zapisywane są dzieci wybitnie uzdolnione, pochodzące z rodzin ustosunkowanych i zamożnych. To właśnie w tych szkołach uczy się młodzież, która będzie w przy szłości stanowić znaczną część elity intelektualnej, admini stracyjnej. finansowej i przemysłowej. W Polsce najczęściej ci rodzice posyłają swe dzieci do szkół niepublicznych, którzy uważają, żc niedługo również i u nas będzie istniał ścisły związek między kwalifikacjami a statusem zawodowym i majątkowym. Według nich inwestowanie we własne dziecko mu-
161