299. WIELOŚĆ ZASTAWÓW.
Wielość zastawu polegał na wielokrotnym zastawianiu tej samej rzeczy i była możliwa w przypadku nie wyczerpania pełnej wartości danej rzeczy oraz jeżeli pozycja dotychczasowego zastawnika nie uległa zmianie. Możliwe to było w szczególności zastawów umownych kiedy to przedmiot zastawu nie był oddawany w ręce zastawnika. Wielość zastawów różniła się tym że o kolejności spłacania długu decydowała kolejność ustanawiania zastawów a działo się to w myśl zasady kto pierwszy co do czasu ten lepszy co do prawa. Tak więc to osoba która jako pierwsza ustanowiła zastaw mogło w przypadku nie zaspokojenia swoich roszczeń sprzedać przedmiot zastawu a ewentualne nadwyżki ze sprzedaży przekazywać dalszym zastawnikom w kolejności w jakim były te zastawy ustanawiane. Od tej zasady pierwszeństwa wyjątek stanowiły zastawy uprzywilejowane.