skanowanie0023 (31)

Szkła i ceramika szklana

•    Szkła mogą być uważane za odmianę materiałów ceramicznych, pomimo przewagi struktury bezpostaciowej nad krystaliczną.

•    Stan struktury szkieł jest pośredni między stanami ciekłym i stałym - stan ten nie jest stanem równowagi i jest osiągany przez powstrzymanie krystalizacji, w wyniku szybkiego chłodzenia w zakresie temperatury krzepnięcia

•    Szkła podlegają odszkleniu (dewitryfikacji), stając się materiałami krystalicznymi.

•    Podstawowymi składnikami szkłotwórczymi są trzy tlenki kwasowe: Si0₂, i P₂O_s, tlenki arsenu i germanu, a także siarka, selen i fluorek ołowiu.

•    W skład szkła, oprócz składników szkłotwórczych, mogą wchodzić modyfikatory wiązań sieci przestrzennej oraz tlenki pośrednie.

SUśJt

rJtterifi cUct, mOtnlk! mfOMł

	m-Mra	IIIIJII''
8wfc*|s Śk |$	m		BBS
	fffjj:;	'50ł V : ; H . 4 ;	I|!j: ^:U
ofcwkw® i f| ' 35 i	W* ■	| « * I	02
Saklo toro-traobeoce - i*, • a małej' ^80,5ror.twrrjteetei	ff§ffj	-	IŁt 2;2-
UdllUlW*?;;,; ■ .,		.0: . ' iVI Y^T:
TO! .		. Hf; i m m	ptU
		- Ii;
StUofSitwtofD-
IrtciBMtiow;		0.S w : Łi	«; 5.6
		SSSSil

•'łowili łfscrfcjs

Jgwg

rmto rauKrołao^dcfctsodpCł-

chonk**«;    /*

w pfwmytte eh

mak.'¹.

pofryazcoy ućrui Ucnfc atest-amm i mnkjuy ix(cjł ikotoNro

p»pn»*toi* trwaWc cteafczśt

eto-

•    Szkło jest przezroczyste dla światła widzialnego, a współczynnik załamania światła może być regulowany przez odpowiednie dodatki tlenków, np. ołowiu.

•    Podobnie można zmieniać zabarwienie przez dodatki tlenków metali przejściowych, co może nawet doprowadzić do utraty przezroczystości.

•    Szkło jest izolatorem elektrycznym, a także cechuje się bardzo małą przewodnością cieplną.

•    Szkło może być hartowane termicznie lub chemicznie albo umacniane chemicznie niskotemperaturowo, co zapewnia umocnienie szkła lub jego powierzchni.

Włókna szklane

•    Przez wyciskanie ciekłego szkła przez oczko o średnicy 0,793-3,175 mm i następne szybkie ciągnienie otrzymywane są ciągłe włókna szklane o końcowej średnicy 3-20 pm.

•    Wydzielić można kilka typów włókien szklanych o różnym składzie chemicznym zapewniającym wymagane własności:

-    włókna szklane E zawierające aluminioborokrzemian wapnia i stężenie alkaliów mniejsze od 2%, o ogólnych zastosowaniach i wysokiej wytrzymałości i rezystywnośd,

-    włókna szklane S zawierające aluminiokrzemian magnezu o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie głównie o zastosowaniach militarnych,

-    włókna szklane C sodowo-wapniowo-borokrzemianowe ze względu na stabilność chemiczną stosowane w środowisku korozyjnym i w materiałach kompozytowych kontaktujących się lub zawierających materiały kwaśne.