34786 ObrazB2

Ć drugiej jednak strony, tradycyjnej przestrzeni xre wystawienniczej tra-orcze.

intings było Iferba Bue* dejsce szczególne, bólu członków Long Now en z wieczorów Warto ja miała równocześnie a na jeszcze innych za-ta Center praca została dużym ekranie z tylną n pojawiały się obrazy na różniła się od części pcje zbliżone do siebie Hw tym przypadktzgro-ać, jak określa&Eno, paraobrazów bowiem i i zmiany, odwolywa-obrazów tradycyjnych h) każe o nich myśleć łóch formacji ikom łych z kontekstem mu-tcznym. .1 ekspozycyjny^#-lanych już, miejscach dzieć, iż widzowie w y. Możliwościgeneio-trudno sobie wyohw-oby. Z charakterystyh v pozycji „szybkiej td najwolniejszego*¹ oglądam przez tą”, to program^ ńlionów lat. fi ^ I

Paraobrazy. Audiowizualne eksperymenty Briana Eno 485

kolejny dowód, źe poza sferą audiowizualną ma ona wymiar czasowy, ^ej rzecz biorąc - jest-to po prostu konceptualny projekt dotykający filozoficznych założeń, w innym kontekście badanych przez członków fundacji Długiej Teraźniejszości. Specjalizacja czasu i temporalizacja przestrzeni -iKrrównolegle przebiegające procesy, a właściwie to jeden proces, którego egzemplifikacją jest 77 Mittion Paintings. Eno szczegól-}fig<p'ć)dkreśla kwestie cżasówośd, ale przecież czas bez przestrzeni nie istnieje, w tej zaś realizacji ich splecenie ©raz przenikanie ustanawiają szczególny modus dzieła audiowizualnego.

i^Eolejnym krokiem Eno, pa kilku wariantach prezentacji 77 Mil-lion.,. Wrćólnych^prżestrzeniach^^publicznych/byfe zrealizowanie tej samej ptjpy/w* roku? £®06^?3 w innej wersji, fako DVD dla odbioru intymnego w warunkach domowych. I może fefeśfcdopieifo sytuacją w którejKitożemy dostrzec coś, Mo    ekspozycji)

Iffiednami ukrywą co możliwe staje się dopiero w przestrzeni prywat-: «fi§jpigpodatnej na informacyjny szum dooferają^do nas w postaci ^Łddzających; kontekstu nowego (dla nas) miejsca, warunków SóMcztiych itd. By dostrzec i właściwie przeżyć. nowy rodzaj integracji plsntentów muzycznych i obrazowych,•potrzeba'zupełnie innego wymiaru dla kontemplacjiy Agnieszka TeSy pisząc © muzycznych inspiracjach Pieta Mondriana, trafnie zdiagnozowała, w innym przecież kontekście, problem wzajemnych napięć pomiędzy malarstwem a muzyką:

Problematyka związków między malarstwem a muzyką jest subtelna. Łatwo tu o nieporozumienia,- nadinterpretacje, zbytnią dowolność, nadmierny subiektywazm, 'Miefctóre twierdzenia wydają się jednak prawdziwe. Przede wszystkim rzeczywista wymiana odbywa się głęboko, gdzieś na granicy percepcji, intuicjj, intelektu, ą naoź® i wglądu²⁴.

» W ?007 roku ukazało się drugie wydanie tego DVD (po wyczerpaniu się pierwszego dziesiędotysięcznego nakładu), na którym znalazły się materiały dokumentujące prezentacje pracy w różnych miejscach i rozszerzona wersja eseju Eno oraz rozszerzona wersja materiału muzycznego.

24 A. Tes: Co kryje się za chłodem abstrakcji? Szkic o muzycznych inspiracjach Pieta Mondriana. „Glissando” 2007, nr 10-11, s. 46.