Wektor F* = (R~!)7 Fw nie jest znany. Wydawałoby się, że do jego wyznaczenia jest jednak konieczna znajomość odwrotności macierzy, chociaż tym razem tylko macierzy trójkątnej R. Po przekształceniu
R7-/ F*=(R-y'F(0
RtFr = Rr(R'1)rF„
okazuje się, że uzyskane w ten sposób wyrażenie
KrF*=Fw (5.1.25)
umożliwia wyznaczenie wszystkich nieznanych elementów wektora Fy; (podobnie jak w przypadku rozwiązania układu: Rd ^ =-L, skąd d v). Rrjest macierzą trójkątną z zerami nad przekątną. Pierwszą wyznaczaną niewiadomą będzie więc tutaj pierwszy element wektora F/?. Schemat interesujących nas obliczeń, wynikający z zasad rozwiązania oznaczonego, ma następującą postać:
■'ii 0 ■ |
■ 0 |
/ R\ |
7i |
r\\Jtt\~f\ f\/y\ 1 | ||
r\ 2 r22 - |
/H2 |
fi |
Ó2 fR1 + r2lfR2 ~ fl —> fal "(/'» " r\2fK\ ^r22 | |||
itp. | ||||||
/lr r2 r ■ |
' rrr. |
Jllr. |
Jr . |
Wcześniej wskazywaliśmy, że błędy średnie wyrównanych parametrów są pierwiastkami przekątniowych elementów macierzy kowariancji
Ć\ ="ło(ArPA)''! (mż. = )• Oznaczałoby to, że chociaż do wyznacze
nia błędów średnich dowolnych funkcji wyrównanych parametrów można zastosować rozwiązanie oznaczone, to jednak i tak, w celu ustalenia błędów
średnich , należy obliczyć odwrotność (A7PA)"1. Zauważmy jednak, że
wzór (5.1.24) obejmuje także i ten, niepokojący nas tutaj, przypadek. Można bowiem dla każdego parametru X; w sposób formalny zapisać tożsamość
a na tej podstawie
t di 3 |
'o' 0 | |
dX, |
h | |
di, | ||
air |
uOj |
gdzie e(ł) e d\r l jest wektorem jednostkowym (wektorem, w którym wszystkie elementy, z wyjątkiem elementu na /-tej pozycji, są równe zeru, zob. rozdz. 1.1). Dalsze działania sprowadzają się już do wyznaczenia odpowiednich wektorów
r /fW) -F0>=Xi ">¥łiU)
i zastosowania wzoru
Macierz kowariancji estymatora poprawek V, macierz kowariancji wektora wyrównanych obserwacji x, błędy średnie wyrównanych wyników pomiaru
Macierz kowariancji C- estymatora poprawek V można w łatwy sposób ustalić, biorąc pod uwagę wykazany wcześniej związek
V = ML
oraz model macierzy kowariancji wektora wyrazów wolnych L~ F(X°)~x,h
CL = C^, = <?óQ = ojjP
Podstawiając D - M oraz korzystając z zasady propagacji macierzy kowariancji, uzyskujemy
Cy - DClD7 = M<JoP_lMr --=0-0 MP_1Mr ponieważ MP^M7 -P"lM7, więc
221