226
transformatora są symetryczne, to sposób włączenia końców jest w zasadzie obojętny, chociaż w praktyce zmieniając sposób włączenia otrzymujemy pewną zmianę pojemności tym mniejszą, im transformator jest bardziej symetryczny (tabl. XV.2, nr 3 i 4).
Tablica XV.2
Zależność pojemności własnej transformatora od sposobu włączenia końców uzwojenia wtórnego do obwodu
Nr |
Rodzaj transformatora i typ rdzenia |
Budowa uzwojeń |
Rozmieszczenie uzwojeń |
Sposób łączenia końców |
Clr pF |
ł |
Transformator w j-*ci wy o prz.kłudni zw jowej p ;dwyż-szając j 1 : loj rdzeń 1U — 18x22 „bez-odpadkowy” |
W. rstwowe nie 1 rzep'at ne i nie dzi lone na sek-ci , nieivmetry-czne |
Pierwotne wew nątrz, wtórn. — z zewnątrz |
Początek uzwojenia wtórnego do kato dy, koniec do siatki |
>3 |
2 |
Jak wyżej |
Jak wyżej |
Jak wyżej |
Począ'ek uzwojenia wtOrneg>do - jatki, koniec do katody |
100 |
3 |
Tr insformitor o prze. la łni zw >-jow j lolwyiszaią-ce.wej ciowy.rdze ni wy o dwóch cewkach |
Warstw >w; ni przeplat nr, symetryczne |
Pierwotne w w-nątr', wtórne — z zewnątrz |
Jeden z kcńców uz wojenia wtórnego do sittki — drugi do katody |
70 |
4 |
Jak wyżej |
Ja< wyżej |
Jak wyżej |
Końce powyższe włączone odwrotnie |
85 |
Sposób przyłączenia końców uzwojenia o mniejszej liczbie zwojów (uzwojenia pierwotnego w transformatorach wejściowych i międzylampo-
Rys. XV.19. Prawidłowy sposób łączeniia końców uzwojeń tramsfor-matora międzylampo-wego
wych a wtórnego — w wyjściowych) mniej wpływa na pojemność własną transformatora. Jednak i tu trzeba zachowywać odpowiednie reguły, ponieważ niewłaściwe połączenie końców zwiększa sprzężenie pojemnościowe między obwodem anodowym stopnia poprzedzającego a obwodem siatkowym stopnia następnego, co zwiększa zniekształcenia charakterystyk częstotliwościowej i fazowej w górnym zakresie pasma częstotliwości. W celu zmniejszenia szkodliwego sprzężenia pojemnościowego w uzwojeniach najprostszych (rys. XV. 19) należy początek pierwotnego uzwojenia transformatora międzylampowego łączyć z anodą lampy, a koniec wtórnego — z siatką czynną lampy stopnia następnego. Przy takim łączeniu również i pojemność własna jest najmniejsza.
Transformator wejściowy o niesymetrycznym uzwojeniu pierwotnym mającym jeden koniec uziemiony włącza się tak, jak pokazano na rys. XV.19 z tą różnicą, że początek uzwojenia pierwotnego łączy się z zaciskiem nieuziemionym źródła siły elektromotorycznej (jeśli źródło to jest! niesymetryczne), a koniec uzwojenia pierwotnego — z zaciskiem uziemionym.
W transformatorze wejściowym o symetrycznym uzwojeniu pierwotnym i niesymetrycznym uzwojeniu wtórnym końce wtórnego uzwojenia' włącza się jak wyżej, końce zaś uzwojenia pierwotnego — dowolnie za-! równo wtedy, gdy źródło siły elektromotorycznej jest symetryczne, jak! i wtedy, gdy jest niesymetryczne.
Rys. XV.20. Sposób łączenia końców uzwojeń transformatora wyjściowego o przekładni obniżającej
W transformatorach wyjściowych, jak już wspomniano, ze względu! na zwiększenie wytrzymałości elektrycznej uzwojenie anodowe umieszcza się z zewnątrz, a jeden koniec jego łączy się z anodą (rys. XV.20). W tym przypadku izolacja międzyuzwojeniowa znajduje się jedynie pod napięciem składowej stałej napięcia anodowego, co pozwala zmniejszyć grubość tej izolacji. Przy takim rozkładzie i włączeniu uzwojeń otrzymujemy również minimum pojemności własnej, szkodliwej ze względu na przebiegi własne w transformatorach, zwłaszcza przy pracy w klasach B i AB. Ażeby ułatwić projektującemu obranie pojemności własnej transformatora, w tablicy XV.3 podano wartości pojemności własnych szeregu transformatorów rynkowych. Wartości te zostały określone na podstawie pomiarów w sposób podany w rozdz.
XV1I.11. Pomiary te wykonano posługując się źródłem siły elektromotorycznej i woltorme-rzem w układzie niesymetrycznym (ieden zac:sk uziemiony), co najczęściej spotyka się w praktyce. Końce uzwojeń trans-' formatorów były włączane we wszystkich przypadkach według reguł wyżej podanych.
XV.4. Obliczanie liczby zwojów uzwojeń
Liczba zwojów uzwojeń transformatora powinna spełniać dwa warunki: indukcyiności uzwojeń powinny być równe indukcyinościom wynikającym z obliczenia parametrów elektrycznych oraz indukcja w rdzeniu nie powinna przekraczać indukcji dopuszczalnej ze względu na zniekształcenia nieliniowe.
Przy obliczaniu konstrukcyjnym transformatorów wejściowych, mię-dzylampowych i wyjściowych małej mocv liczbę zwojów uzwojenia oier-wotnego określa się według zadanej indukcyjności wynikającej z obliczenia parametrów elektrycznych, ponieważ indukcja w rdzeniach takich transformatorów nie osiąga wartości niebezpiecznych ze względu na zniekształcenia nieliniowe. Liczby zwojów uzwojenia wtórnego oraz innych znajduje się mnożąc liczbę zwojów uzwojenia pierwotnego przez odpowiednie przekładnie zwojowe.