22 (265)

96 Część pierwsza - Żywioł radość i kultura zabawy...

O bacznej obserwacji dorosłych świadczy też dbałość dzieci o rekwizyty wykorzystywane w zabawach, między innymi ubiór, jaki noszą dorośli - buty na obcasach, chusty, marynarki, krawaty, itp. Posłużę się tu następującym przykładem zabawy dwóch dziewczynek:

WERONIKA: Słucham Panią, co chce Pani zrobić?

NATALIA: Chcę w końcu ściąć włosy i pomalować buzie, idę dziś na przyjęcie i muszę ładnie wyglądać.

WERONIKA: Dobrze. Proszę tu usiąść i się nie wiercić, bo krzywo obetnę włosy. Zrobię je na krótko.

NATALIA: To boli, szarpiesz mnie!

WERONIKA: Przepraszam, ale ma Pani takie kudły, już nic będzie boleć.

NATALIA: Podoba mi się, jeszcze niech mi Pani pofarbuje włosy i zrobi makijaż.

WERONIKA: Dobrze, ale to będzie więcej kosztowało.

NA I ALIA: l rudno, muszę ładnie wyglądać. He to będzie kosztowało?

WERONIKA: Jeszcze nie wiem²⁶.

W trakcie zabaw w role dzieci zdobywają szereg informacji na temat osób z ich otoczenia, ałe nie tylko. Zabawy te dają im również możliwość poznania siebie, budowania pozytywnych struktur poznawczych dotyczących własnych celów możliwości i szans A Dziecko o d k r ywa własne kompetencje, przekonuje się, co potrafi, wic, umie, a nadto ma poczucie, że to, czego jeszcze nic potrafi, jest dla niego osiągalne, wic, że może przynajmniej spróbować. Pr/.yroczę w rym miejscu następujący przykład dziecięcej zabawy:

KASIA: fu będzie szpital. A tam będzie dom Oli. Ja będę lekarzem, a ty pielęgniarką.

ALA: Co ja będę robiła?

KASIA: Zastrzyki, będziesz mi też podawać różne rzeczy.

OLA: A ja będę miała córeczkę, która zachoruje i przyjdę z nią do lekarza.

ALA: Ale ja nie umiem robić zastrzyków.

KASIA: Zaraz ci pokażę, bo ja widziałam, jak pani robiła zastrzyk mojemu braciszkowi.

Dziecko ma możliwość zdobywania nowych doświadczeń, uczy się współpracy, komunikuje z rówieśnikami, zaczyna funkcjonować w grupie.

■'■Tamże, s. 122-123.

- D. Walojoek: Zabawa. Edukacja, ODN, Zielona Góra 19%, i nasi.