23 (401)

r

24

ZAKŁADY MECHANICZNE „TARNÓW”

cej obciążonych części i elementów tokarki, gdy dopuszczalne luzy i martwe ruchy zostają przekroczone gdy dalsza regulacja luzów dokonywana podczas przeglądów codziennych i okresowych jest niemożliwa.

W zakresie remontu bieżącego wchodzą: poprawienie kształtu regulowanych panewek łożysk ślizgowych wrzeciona, wymiana lub naprawa zużytych tulei łożyskowych, wymiana łożysk tocznych obliczonych na krótki okres pracy, wymiana wkrętów i nakrętek zaciskowych, śrub zaciskowych, wymiana lub naprawa wpustów, zatrzasków, poprawienie gwintów w otworach, listew klinów regulacyjnych itp.

Remont średni powinien być dokonywany po 7500—8000 godzinach pracy, gdy tokarka była uprzednio poddana remontowi bieżącemu lub gdy podlegają zużyciu ważne części. Naprawie lub wymianie podlegają nie tylko części wymienione w remoncie bieżącym, lecz także uszkodzone lub zużyte wrzeciono, śruba pociągowa, a głównie koło zębate itp. Prowadnice łoża dla sań suportowych mogą być przy remoncie średnim tylko oczyszczone natomiast nie podlegają skrobaniu lub szli-- fowaniu, gdyż zmiana wymiaru przy skrawaniu jednej powierzchni zakłóca ustalone zależności wymiarowe i powoduje konieczność skrobania wszystkich innych wkraczając w ten sposób w zakres remontów kapitalnych.

Podział na zasadnicze czynności i operacje remontowe jest taki sam jak przy remontach bieżących, lecz w odniesieniu do większej ilości zespołów, jedynie sprawdzenie dokładności obrabiarki nie ogranicza się do remontowych zespołów lecz dotyczy całej tokarki. Podobnie jak przy remontach bieżących sprawdzeniu podlegają tylko części naprawione i ściśle z nimi związane.

Remont średni powinien być wykonany na miejscu pracy tokarki bez zdejmowania jej z fundamentu. Po dokonaniu remontu średniego należy przeprowadzić odbiór techniczny.

8. 7. REMONT KAPITALNY — K

Remont kapitalny powinien być dokonywany po 23000—24000 godzin pracy w celu przywrócenia utraconej w czasie eksploatacji użyteczności obrabiarki do stanu pierwotnego lub do stanu zbliżonego do pierwotnego. Przy przeprowadzeniu remontu kapitalnego mogą być wykonane roboty związane z modernizacją obrabiarki. Remont kapitalny pod względem zakresu robót wykracza znacznie poza remont bieżący i średni, gdyż dotyczy nie tylko naprawy poszczególnych części i zespołów lecz polega na sprawdzeniu, naprawie lub wymianie wielu części obrabiarki. Pod względem technicznym remont kapitalny posiada bardziej określoną postać i powinien być możliwie dokładnie opracowany.

Opracowanie powinno przewidywać możliwość przestrugania, skrobanie lub szlifowanie w razie potrzeby łoża, a także zdjęcia obrabiarki z fundamentu i ponowne jej ustawienie.

Z tych względów remont kapitalny w większych i średnich zakładach powinien być przeprowadzany nie na miejscu pracy,, a w warsztatach remontowych.

8.8. REMONT AWARYJNY

Wszystkie niespodziewane uszkodzenia tokarki będące następstwem niewłaściwego użytkowania, obsługi i dozoru, źle dokonanego remontu, które spowodowały przerwę w planowym użytkowaniu obrabiarki należy traktować jako awarię.

Remontem awaryjnym jest każdy remont nieplanowy, którego konieczność przeprowadzenia zaistniała na skutek awarii. W każdym wypadku awarii należy ustalić jej przyczynę, poczynić właściwe kroki mające na celu zapobieżenie na przyszłość tego rodzaju wypadkom.

S. D. ODBIÓR TOKARKI PO REMONCIE

Celem remontu jest podwyższenie lub przywróceń ic> wartości użytkowej maszyny — urządzenia, obniżonej w następstwie normalnego zużycia, bądź przypadkowych uszkodzeń w okresie eksploatacji. Chcąc uzyskać poprzez remont obrabiarki jej wartość użytkową równą lub bardzo zbliżoną do wartości użytkowej obrabiarki nowej, należy zachować te same wymagania techniczne, na których oparta jest budowa nowej obrabiarki. Zatem odbiór obrabiarki po remoncie — w wielu przypadkach — nie różni się od odbioru obrabiarki nowej. Obowiązuje więc sprawdzenie stanu urządzeń bezpieczeństwa pracy, sprawdzenie uziemienia, oporności izolacji elektrycznej i silników.

Podczas próby nieobciążonej obrabiarki, sprawdza się kolejno wszystkie szybkości obrotowe wrzeciona i posuwy, działanie dźwigien sterujących, sprzęgieł, hamulca, zderzaków, zatrzasków, wyłączników, urządzeń do chłodzenia i smarowania, pracę łożysk, oraz pracę przekładni zębatych.

Praca tokarki nieobciążonej powinna trwać 1,5—2 godzin, po czym należy przeprowadzić badanie tokarki pod obciążeniem oraz sprawdzenie jej dokładności geometrycznej zgodnie z PN-57/M-55651.

8. 9.1. WARUNKI ODBIORCZE

Przedstawiona do odbioru tokarka powinna być ustawiona na twardym podłożu, wypo-ziomowana oraz ustawiona na wymaganą dokładność geometryczną.

Instalacja elektryczna tokarki powinna być prawidłowo przyłączona do sieci, obrabiarka uziemiona, zaś zbiorniki wypełnione olejem.

8.9.2. BADAN NIEOBCL

8. 9. 2.1. Spr 8. 9. 2. 2. Spr tokarki. Nale wistych obro obrotów:

n = 14 oraz sprawdzi jących skokói

0,75; 1 8. 9. 2. 3. Spri żu. Mechanizi przenieść siłę 8.9. 2. 4. Spn najwyższych c cować na biej ciona równycl Przez 1/2 go

Obroty n-obr

355

1100

*) 1100 2800

Rr sl

Rr ż<

*) PodJega sprav 3-szczękowym z

Hamowanie wi kowo kilkakrc obrotach, spra w ość działania

Sposób przepr Nr 2

8. 9. 2. 6. Spr; włączania po: przeciążeniowi posuw wzdłu; w obu kierui wość jego uęc; Następnie rialt suwu wzdlużn nika po na5?c czaniu posuw ograniczająceg czenia. Przy p żeniowe powir zębatce równą Sprawdzeniu p chanizmu blok nie posuwu i n S. 9. 2. 7. Spra; częstych nawrc pociągowej. Pi