242 243 (19)

Aby impulsy wyjściowe obu biegunowości miały napięcie 18 V, prąd spoczynkowy lampy powinien nieznacznie przewyższać otrzymaną wyżej wartość lam- Korzystając z katalogów lamp, znajdziemy, że postawionym wymaganiom odpowiada lampa serii palcowej typu 6P1P; jest to tetroda, mająca prąd anodowy równy w normalnych warunkch 45 mA i nachylenie charakterystyki równe 4,5 mA/V.

Jednakże przy tym współczynnik wzmocnienia stopnia wyniesie zaledwie '449 • 4,5 • lO-³^ 2, co jest wartością zbyt małą: dlatego też użyjemy w stopniu szerokopasmowej tetrody typu 6E5P, której prąd anodowy wynosi 45 mA, nachylenie charakterystyki S_t = 30,5 mA/V, a pojemność wyjściowa 2,85 pF. Podstawiając tę właśnie wartość C._y/. zamiast 4 pF, do poprzednio przeprowadzonych obliczeń orientacyjnych, otrzymamy Ra ^ 481 Q; przyjmujemy dla R» opornik masowy o standardowej oporności 470 £1 i mocy 1 W, ponieważ wydzielająca się na tym oporniku moc przy prądzie anodowym równym 45 mA wynosi 0,91 W. Przy sygnałach o maksymalnej amplitudzie wskutek ich dużego współczynnika wypełnienia (nie więcej niż 1000 impulsów o czasie trwania 2 • 10~^s sek na sekundę) moc wydzielająca się na oporności R, nieznacznie wzrośnie.

Niezbędna wartość indukcyjności dławika korekcyjnego:

L, ** aC₀RJ = 0,35 • 15,85 -10"“ ■ 470’ - 1,23 • 10"* H

Przyjmujemy napięcie źródła zasilania anodowego E, równe zalecanej dla lampy 6E5P wartości napięcia na jej siatce ekranującej U_e, =* 150 V; wykreślamy następnie na rodzinie charakterystyk statycznych lampy prostą obciążenia przy E* = 150 V i R* = 470. Spostrzegamy przy tym, że w celu uzyskania prądu l_a — 45 mA na siatkę sterującą powinno być doprowadzone ujemne napięcie polaryzacji równe 1,8 .V. Przy tym prąd spoczynkowy siatki ekranującej wyniesie w przybliżeniu =■ 10 mA; w związku z tym jako oporność polaryzacji katodowej R* może być użyty standardowy opornik masowy o oporności 33 D i mocy 0,25 W, albowiem tracona na nim moc w stanie spoczynku wynosi zaledwie 0.1 W.

Ponieważ napięcie anodowe równe jest napięciu na siatce ekranującej, ta ostatnia podłączona jest bezpośrednio do bieguna dodatniego źródła anodowego. Niecelowe jest zastosowanie w danym przypadku korekcji malej częstotliwości za pomocą obwodu C_yR,, ponieważ spowoduje to konieczność zwiększenia napięcia źródła zasilania anodowego. Dlatego też dany stopień będzie miał tylko dwa obwody powodujące spadek wierzchołka wzmacnianych impulsów:    obwód C_t R_k i obwód składający się

z kondensatora rozdzielającego C_r i oporności abciążenia R₀. Z dopuszczalnej wartości spadku równej 3»/» przeznaczymy na mniej stabilny obwód polaryzacji katodowej l*/t, zaś na obwód C_rR, — 2•/•; następnie na podstawie wzorów (7.65) i (5.22) znajdziemy niezbędną wartość pojemności kondensatora C_k i kondensatora C_t. Otrzymamy dla C_k = 75 pF, a dla C, = 0,01 pF.

242

Współczynnik wzmocnienia stopnia i niezbędna wartość amplitudy sygnału na jego wejściu, wyniosą:

k_ir = S„ R_a = 30,5 • 10-* • 470 = 14,3

Uwejk “

J8_

14,3

^U»ylk

kir

1,20 V

Przykład 5.10. W celu zilustrowania specyfiki obliczania wstępnych stopni wzmacniaczy impulsowych obliczymy stopień wzmocnienia wstępnego dla stopnia końcowego, obliczanego w przykładzie 5.9, przyjmując następujące wymagania: czas ustalenia stopnia t^^S^lO⁹ sek; wyskok i równy Wyskokowi krytycznemu; sumaryczna dla obu stopni zmiana wysokości płaskiego wierzchołka impulsu o czasie trwania 2 * 10^—* sek jest nie większa od 5®/«.

Zastosujemy w stopniu równoległą korekcję wielkiej częstotliwości 1 spróbujemy wykorzystać w nim ekonomiczną lampę typu 6Ż1P. która ma C_wyj <==> 2,5 pF i nachylenie charakterystyki w normalnych warunkach S_t = 5,2 mA/V. Określamy następnie pojemność C,, przyjmując pojemność montażu C_m = 5 pF; przy współczynniku wzmocnienia stopnia końcowego, równym 14,3, pojemności wejściowej lampy 6E5P, równe 16 pF, oraz jej pojemności przejściowej C_pr, < 0,075 pF, równej łącznie z uwzględnieniem pojemności podstawki lampowej około 0,1 pF, znajdziemy:

c. ■= C„_w+C_m+C_u._c; + C_pr,<l + k_ir) = 2,5 +5 +16 + 0,1 (1 414,3)~25 pF

= 244 Q 1,27

R.

W przypadku korekcji równoległej wyskok krytyczny wynosi 1 ®/«, czemu odpowiada a = 0,35 i x_u = 1,31; a zatem: t_u    8 • 10“*

*11

kirS* Ra

1,31 -25- 10-'^s 5.2 • 10"^s • 244 =

Wynika zatem, że lampa 6Ż1P nie zapewnia w tych warunkach niezbędnego wzmocnienia, w związku z czym trzeba będzie zastosować lampę o większej wartości k_<tf_gg. Może to być nawet lampa mniej ekonomiczna (patrz tablica 5.4), na przykład typu 6Ż9P, której parametry są następujące:    Curyj ~ 3,5 pF; Iga — 15,5 mA; tif, ⁼ 150 V; /„ “ 3 mA; 3, ⁼

= 17,5 mA/V. Przeliczamy powtórnie wartość oporności przy C_wyj =* = 3,5 pF i dochodzimy do wniosku, że nie może ona być większa od 235 fi; przyjmujemy opornik standardowy o oporności 220 Q i mocy 0,25 W Przy tym indukcyjność dławika, współczynnik wzmocnienia i napięcie wejściowe, wyniosą:

L, = aC„ R[ = 0,35 • 23 • 10"“ • 220^! = 0,44 • lO^-* H kirw^S. Rj = 17,5 • 10"’ • 220 = 3,85

U

wejww

u-r/k

kiru

13

- — = 0,327 V 3,85

U*

243