2906543347

jego wiedzy powinien się zmienić, o jakie informacje wzbogacić,

19/

aby stać się wystarczającym" . To założenie pozostaje w jawnej sprzeczności z rozpowszechnionym przez podejście tradycyjne aksjomatem o rzekomej niechęci użytkowników do ujawniania swoich potrzeb informacyjnych. Jeszcze w wielu obecnie prowadzonych badaniach podkreśla się opór użytkowników przed wypowiadaniem się na temat tego, czego chcą czy potrzebują, zakładając jednocześnie, iż użytkownicy byliby w stanie dokładnie określić swoje potrzeby informacyjne (dezyderaty w stosunku do systemu informacyjno-wy-szukiwawczego), gdyby tylko zechcieli współpracować z systemem. Założenie sformułowane przez Belkina wydaje się przekonujące, zwłaszcza jeśli popatrzeć na nie z punktu widzenia teorii rozwiązywania problemów czy zasad psychologii kognitywnej.

Jego konsekwencją jest sformułowanie kierunków działań, które zwiększają wiedzę mechanizmu pośredniczącego o tak zwanej sytuacji użytkownika i sprawiają, iż możliwy jest efektywny transfer informacji między zasobami wiedzy i użytkownikami.

Skoro użytkownik nie jest w stanie wyrazić, jakiej informacji szuka, to należy jej obraz skonstruować na podstawie:

-    charakterystyki problemu, jaki pojawił się przed użytkownikiem,

- odpowiedzi na pytanie, dlaczego jest to problem,

- odpowiedzi na pytanie, dlaczego problem w ogóle się pojawił. Dopiero kiedy pośrednik pozna i zrozumie sytuację użytkownika, może zacząć ją modelować w kategoriach użytecznych z punktu wiedzenia wy szukiwania oraz może tak współpracować z użytkownikiem, że ten lepiej określi pewne czynniki stawiające go w sytuacji potrzebującego

informacji.

^9//op. cit. s. 115.

118