243 (23)

243 (23)



242 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej

Zadanie 5.1


5.2, gdy część ciągła


Znaleźć transmitancje dyskretne układu przedstawionego na rys. posiada odpowiednio transmitancję

a)K (s) =

przy

0 < T0 < Tit

b)K (s) = ^e-sT»

przy

(l - l)Tt <T0 < ITi,

c)K (s) - ł(1+,T),

przy

0 <T„< Ti,

f)K (s) ~ (l+JTi)(l+5Tj)

przy

^ ? Ti,

g)K(s) = i=^.&f

h)K (s) =

przy

0 <T0< Ti,



Rys. 5.2. Układ składający się z idealnego impulsatora liniowego i części ciągłej

Rozwiązanie

W celu uniknięcia niejednoznaczności zdefiniujmy:

t < o

t > 0 '

W odróżnieniu od

t < o

t > 0 ■

Zauważmy, że w dyskretnych chwilach czasowych zachodzi:

1 (nTj—) = 1 [(n - 1) Ti]

a) Ponieważ w układzie fizycznym zachodzi:

k(t) = 0 dla t = 0, zatem odpowiedź na impuls Diraca elementu a) ma postać

(rys. 5.3)

k(t)=koi[(t-T0)~],    a)

a zatem:

k (nTi) = k01 (nT<-) = k01 ((n - 1) 7)], K(z) = Z lk<k0l (nTi-)] = Mo2 ;n7^


Z


(2)

(3)



zgodnie z twierdzeniem o przesunięciu. Natomiast:


Z [1 (nTj)] = £2 "= 73-r przy \z\ > 1.

.    V    1

n=0


A zatem


K(z) =


kjk0 z — 1


b) Funkcja k (t) ma postać, jak we wzorze (1), ale

k [nTi) = k01 [(n - l + 1) T,-] = k01 [(n - i)!}]


(4)

(5)

(6)


zgodnie z twierdzeniem o przesunięciu


K(z)=fc^Z[1(pT,)U

z‘    z1 1 (z - 1)


c) W tym przypadku

k(t) = k0 [l — e-*] 1 (t).

Zwróćmy uwagę, że k0 j^l — e~t j 1 (t) = k0 |l — e~T j 1 (t—).

A zatem

k (nTi) = [l - e”^] 1 (nT) = k0 [1 (nTi) - Dn 1 (nTi)],

gdzie:

Ii.

D - e~*.


(7)

(8)


(9)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
249 (21) 248 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Zadanie 5.2 Zbadać stabilność układu regulacji
259 (17) 258 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowejZadanie 5.7 W układzie regulacji impulsowej z za
271 (18) 270 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Po podstawieniu danych otrzymujemy: z = 0. Wida
273 (20) 272 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej 272 Rozdział 5. Układy regulacji
275 (19) 274 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej dla musi zachodzić: 0 < kikTi < Ti l-D 1
277 (20) 276 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.34. Układ regulacji impulsowej dwóch
279 (19) 278 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej 278 ki(Ti Rys. 5.35. Schemat zastępczy układu
281 (19) 280 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej otrzymujemy z3 + A„z2 + Atz + A2 = 0. W celu sk
283 (17) 282 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Transmitancję „z" układu otwartego można z
285 (17) 284 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.37. Obszar dopuszczalnych nastaw na płas
287 (17) 286 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.39. Obszar nastaw dopuszczalnych na płas
289 (18) 288 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowejZadanie 5.17 Wyprowadzić warunki stabilności dla
291 (17) 290 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.43. Układ regulacji impulsowej wielowymi
293 (18) 292 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej — dla równania (5) z — 1 + —Tikikj— = 0. 4 z(8)
295 (18) 294 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rozwiązanie Oznaczmy: K (s) = K„ (s) K, (s) lub
297 (17) 296 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.49. Zastępczy schemat blokowy układu z r
299 (17) 298 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej czyli Qn+1 9n+2 L    Qn t
245 (21) 244 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Transmitancja dyskretna ma zatem postać: K{z) =
247 (24) 246 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej A zatem dla z > D otrzymujemy: kjk0 D T z-D

więcej podobnych podstron