271 (18)

271 (18)



270 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej

Po podstawieniu danych otrzymujemy:

z = 0.

Widać więc, że zamknięty układ regulacji jest stabilny. Ponieważ:

(3)

(4)


W0(z) = Z[ !(»)] = TT?

więc

rr-v.. W0{z)    _ żj    z(z-D)

W 1 + K(z) 1 + ^JL (z - 1) (z - D + ^D)

Po uwzględnieniu danych otrzymuje się:

E(z)


z (z - D) (z - l)z


z D z — 1 z — 1 *


(5)



o e(nTj) * y(nTi)

Rys. 5.29. Przebieg uchybu i sygnału wyjściowego w chwilach impulsowania

Zatem uchyb w chwilach impulsowania ma wartości (rys. 5.29):

e (nTj) = 1 (nTi) - Dl [(n - 1) 7)].    (6)

Aby określić przebieg y pomiędzy chwilami impulsowania, posłużymy się zmodyfikowaną transformatą „z”. W tym celu wprowadzimy w torze głównym układu opóźnienie czasowe o A Ti, którego wpływ kompensujemy w torze sprzężenia zwrotnego (rys. 5.30), przy czym 0 < A < 1.

Zmodyfikowana transformata „z” sygnału wyjściowego ma postać (zgodnie z rys. 5.30):

Y(m,z)


K (m, z) W„ (z) 1 + K (z)

gdzie: m=l-A,aif(m,2) jest zmodyfikowaną transmitancją układu otwartego.


Rys. 5.30. Schemat blokowy do badania przebiegów y w dowolnej chwili


K (m, z) obliczyć można ze wzoru:

OO

(m, z) = *<£>[(«-A)

w rozważanym przypadku:

'« - A i Tl r=

T

A zatem


n=0


K[(n- A) Ti] = L1 [(n - A) T,\.


(8)


K (m,z) = ki^2    ?)T i [(n - A)T<] z n =


= A:* — |e r Z +e r er

= __

<ę,'TC    , Zi

2    1 - Z_1e r

— nm__L_

T z — D'


ii _o    U-W łT;

e r z + e 5^ e t z


-■]*


(9)


gdzie


D = e~T.


A zatem:


nm 1

1 + T i-D Z 1


(10)


Po podstawieniu danych:


Y (m, z) = D"


z — 1


(U)


Wartość sygnału wyjściowego w dowolnej chwili można zatem obliczyć jako: y (m, nT,) = Dm 1 [(n - A) 7J] = Dm 1 [(n - 1 + m) T,].


(12)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
289 (18) 288 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowejZadanie 5.17 Wyprowadzić warunki stabilności dla
293 (18) 292 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej — dla równania (5) z — 1 + —Tikikj— = 0. 4 z(8)
295 (18) 294 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rozwiązanie Oznaczmy: K (s) = K„ (s) K, (s) lub
265 (18) 264 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.25. Przebieg x (t) i v (t) dla n < t
247 (24) 246 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej A zatem dla z > D otrzymujemy: kjk0 D T z-D
273 (20) 272 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej 272 Rozdział 5. Układy regulacji
275 (19) 274 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej dla musi zachodzić: 0 < kikTi < Ti l-D 1
277 (20) 276 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.34. Układ regulacji impulsowej dwóch
279 (19) 278 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej 278 ki(Ti Rys. 5.35. Schemat zastępczy układu
281 (19) 280 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej otrzymujemy z3 + A„z2 + Atz + A2 = 0. W celu sk
283 (17) 282 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Transmitancję „z" układu otwartego można z
285 (17) 284 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.37. Obszar dopuszczalnych nastaw na płas
287 (17) 286 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.39. Obszar nastaw dopuszczalnych na płas
291 (17) 290 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.43. Układ regulacji impulsowej wielowymi
297 (17) 296 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Rys. 5.49. Zastępczy schemat blokowy układu z r
299 (17) 298 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej czyli Qn+1 9n+2 L    Qn t
243 (23) 242 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Zadanie 5.1 5.2, gdy część ciągła Znaleźć
245 (21) 244 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Transmitancja dyskretna ma zatem postać: K{z) =
249 (21) 248 Rozdział 5. Układy regulacji impulsowej Zadanie 5.2 Zbadać stabilność układu regulacji

więcej podobnych podstron