253 (35)

staram się być dobra w tym, co robię, i szlag mnie trafia, kiedy wszyscy dookoła partaczą swoją robotę. Wchodzi ktoś do biura z paczkami, rzuca je byle gdzie, byle jak; sekretarka myje kubki, nie odstawi ich na miejsce.

Mój mąż nadaje się bardziej na terapię niż ja, a ciągle mnie na terapię wysyłał. I tak dalej.

kasia: Małgosiu, jestem zmęczona, gdy cię słucham...

malgosia: Zmęczona?

kasia: Bardzo wiele moich pacjentek mówi: „Jak tak można, u nas w domu nigdy czegoś takiego nie było, ja bym w życiu czegoś takiego nie zrobiła. Jak ona mogła? Jak on mógł?" Odpowiadam wrtedy: „Proszę pani, co pani mówi? Jak mógł? Zrobił to, czyli mógł. Zrobiła, czyli mogła".

„Ja bym w życiu tak nie zrobiła! ” „To się pani bardzo chwiali, tyle że po to ma pani oczka i uszka, aby widzieć świat i wiedzieć, że ludzie mogą wszystko. Wszystko. I jeżeli się pani coś nie podoba, to niech pani działa, robi coś, a nie tylko dziamoli". A inne z kolei mówią, że przeżyty szok, gdy ktoś się tak czy siak zachował. Takie mówienie musi być po coś. Szok musi czemuś służyć. Szok nie polega na tym, że pozostajesz nieporuszona, w kokoniku własnym,

253 DZIEŃ PIĄTY