25 (641)

-

ludność żydowska w miastach

MAŁOPOLSKICH I CZERWONORUSKłCH W DRUGIEJ POLOWIE XVII WIEKU

Celem niniejszego studium Jest próba przedstawienia liczebności ludności żydowskiej w miastach Małopolski zachodniej i Rusi Czerwonej po zniszczeniach wojennych z połowy XVII w. Podstawę szacunków demograficznych dla tego okresu stanowią rejestry pogłównego generalnego z lat 1662-1676, którym obciążona była także ludność wyznania mojżeszowegoi Jedyną próbę całościowego wykorzystania danych pogłównego dla oszacowania ludności wyzna nia mojżeszowego w drugiej połowie XVII wieku podjął I.Schipec Uważał on, że w 1676 roku w całej Koronie pogłówne opłaciło ponad 100 000 Żydów , co po uwzględnieniu zwolnionych od podatku dzieci poniżej lat 12 (2k% ogółu ludności) pozwala szacować ca lą ludność żydowską na 150 400 osób .Wydaje się Jednak,że Schlr per nie wykorzystywał zachowanych rejestrów pogłównego,co stawia pod znakiem zapytania Jego szacunek i zmusza do dalszych badań.

Ra części interesujących nas ziem olbrzymie straty poniosła ludność żydowska w czasie powstania Chmielnickiego.Po zdobyciu Konstantynowa i klęsce wojsk polskich pod Piławcami (23 września 1648 roku) zagrożona ludność żydowska uciekała 'do 311 nych twierdz podolskich, do miast położonych w województwach ruskim i bełskim, do ziemi chełmskiej, na Wołoszczyznę,a nawet za Wisłę'*. Na zachćd udawali się także Żydzi litewscy . Olbrzy nie straty, spowodowane głodem i zarazami, ponieśli Żydzi w o-blężonych Brodach^ i we Lwowie . W listopadzie 1648 rolni wojska Chmielnickiego zdobyły Narol, gdzie miano wymordować 12 000 Żydów . Nie powiodło alę oblężenie Zamościa, w którym Jednak Słód i zaraza pochłonęły kilka tysięcy ofiar . Po nieudanym o-