•Znaczny wzrost podróży międzynarodowych jaki nastąpił w drugiej połowie ubiegłego wieku spowodował jednak wydłużenie formalności celnych na granicach między państwami
Międzynarodowa konwencja dotycząca uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego
Dostosowaniem przepisów celnych do wzmagającego się RT, przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów gospodarczych państwa, zapobieganiu przywozu towarów niedozwolonych i zwalczaniu przestępstw' celnych zajęła się międzynarodowa konferencja Światowej Organizacji Cel w Kyoto w Japonii.
Wynikiem obrad było przyjęcie 18 05.1973 roku Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego. Konwencja weszła w życie 25.09.1974 roku.
Międzynarodowa konwencja dotycząca uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego z 1973 roku
Do najistotniejszych zaleceń Konwencji należy zaliczyć:
•wskazania dotyczące lokalizacji urzędów celnych
•zalecenie dwukanałowego systemu odprawy celnej („Nic od oclenia” i „Towary do oclenia”) •zaniechanie wymogu przedstawiania przy odprawie celnej listy pasażerów •zezwolenie na czasową odprawę i przywóz przedmiotów osobistych bez wymogu przedstawiania jakichkolwiek dokumentów lub złożenia zabezpieczenia •wprowadzenie ulg dotyczących norm wwozu i przywozu dla towarów nie mających charakteru handlowego i przeznaczonych do spożycia przez podróżnego i jego rodzinę (z ograniczeniami dla wyrobów tytoniowych i napojów alkoholowych).
Konwencja z 1973 roku unowocześniła nazewnictwo i rozszerzyła asortyment przedmiotów' osobistego użytku w porównaniu do określeń Konwencji z 1954 roku