286

Porównując wyrażenia (5.131) i (5.132), otrzymamy związek pomiędzy natężeniem prądu w termoogniwie, a różnicą temperatur jego spojeń.

(R + r)I = c(T_a-T_b)

czyli:

lub

gdzie:

I = B(T_a - T_b)

(5.133)

B =

c

R + r

Ze wzoru (5.133) wynika, że natężenie termoprądu jest wprost proporcjonalne do różnicy temperatury spojeń. Wniosek ten można zapisać w postaci następującej funkcji Jfj|| /(AT). Cechowanie sprowadza się do otrzymania na drodze doświadczalnej danych do jej wykreślenia. Wykresem funkcji I = /(A7¹) jest linia prosta. Cechowanie termopary w zakresie temperatur od 0 do 100°C możemy wykonać, umieszczając np. spojenie b ter-moogniwa w topniejącym lodzie (T_b = T₀), a drugie w wodzie, którą należy podgrzewać (rys. 5.54). Podgrzewając wodę, notujemy temperaturę (T_a = T) i wskazania miernika natężenia prądu dla tych wartości temperatur, które zostaną ustalone z prowadzącymi.

Wykonanie pomiaru:

1.    Zestawić układ jak na rysunku 5.54.

2.    Ustalić z prowadzącym co ile stopni odczytywać temperaturę i natężenie prądu.

3.    Włączyć grzałkę i ogrzewać wodę do wrzenia, notując temperaturę i natężenie prądu zgodnie z ustaleniami.

4.    Powtórzyć pomiar, ochładzając wodę od wrzenia do temperatury pokojowej.

5.    Obliczyć średnie natężenia prądu dla poszczególnych odczytanych wartości temperatury.

6.    Sporządzić wykres I = /(AT), na papierze milimetrowym.

7.    Wykorzystując wzór (5.133) oraz powyższy wykres, obliczyć stałą:

B = —-—

T~T₀

8.    Umieścić spojenie (a) termopary w cieczy badanej. Podgrzać ją do w*^ nia i zanotować natężenie prądu. Z wykresu odczytać tempera wrzenia dla tej cieczy.

9.    Wyniki zestawić w tabelce.