5
120
131. a > |
3
132. 0 < a < -
133. 0 < a < -~ 7
2
135. 0<a< -
134. -1 < a < 1 136. a> |
Szereg postaci
00
n=l
nosi nazwę szeregu funkcyjnego. Zauważmy, że wyrazami tego szeregu są funkcje fnr określone w pewnym zbiorze X. Mówimy, że szereg (3.2.1) jest jednostajnie zbieżny w zbiorze X, jeżeli dla każdego e > 0 istnieje takie N, że dla każdego n> N oraz dla każdego x € X zachodzi nierówność:
k=l
gdzie S oznacza sumę tego szeregu .
Podamy teraz kryterium dotyczące zbieżności jednostajnej szeregów (3.2.1). Kryterium Weierstrassa. Jeżeli dla każdego x € X spełniona jest nierówność |/n(*&)| — ®n
oraz szereg liczbowy
OO
n= 1
jest zbieżny, to szereg funkcyjny (3.2.1) jest zbieżny w zbiorze X jednostajnie i bezwzględnie. Szereg an nazywamy majorantą dla szeregu (3.2.1).
n=l
Tw. 1 (o całkowaniu szeregu funkcyjnego). Jeżeli szereg funkcyjny (3.2.1) o wyrazach ciągłych w przedziale [a, 6] jest w tym przedziale jednostajnie zbieżny, to
m
Tw. 2 (o różniczkowaniu szeregu funkcyjnego). Jeżeli wyrazy fn szereg$§3.iM mają ciągłe pochodne f'n w przedziale [a, 6], szereg (3.2.1) jest zbieżny w przędlfl [a, 6] oraz szereg
00
n=1
jest jednostajnie zbieżny w przedziale [a, 6], to
.n=l
Rozwiązanie Zauważmy, że
e-n\x\
|a;| + n1
e-n\x\ j
frs-~ < —=■ dla każdego x € R oraz n > 1.
o° ^
Ponieważ szereg ^ — jest zbieżny, więc na podstawie kryterium Weierstassa id
reg z zadania 1 jest jednostajnie i bezwzględnie zbieżny dla
00
= M <Q< 1.
n-1
Pokażemy prawdziwość wzoru
(3.2,2)
ZauwnAmy, At? nkmcoh \ a?w Jost ssbloiny (nawal JttdnoNlaJnln) dla |/u| $ q • I, pl,yA |ii!n| p ^,ł uiaft MWMug ty" jtjHli ttldnAny dla O » y % 1.