Him |
Czarka szkarłatna |
• • • • / |
Sarcoscypha coccinea |
Rodzina: czarkowate - Sarcoscyphaceae |
Owocniki piękne, choć niewielkie, o średnicy 1-5 cm, za młodu o zarysie kolistym, pucharkowate, z krótkim trzonkiem, później o zarysie owalnym, miseczkowate, o zawiniętym brzegu, mocno przytwierdzone do podłoża. Wewnętrzna powierzchnia - zarodnikotwórcza - cynobrowa łub pomarańczowoczer-wona, gładka i lśniąca, natomiast zewmętrzna - płonna - różowa lub jasnoochrowa, matowa. Miąższ biały, bardzo cienki i kruchy, bez smaku, o zapachu lekko grzybowym. Wysyp zarodników biały.
Stare, wilgotne lasy liściaste, najczęściej łęgi i grądy, a także zarośla, przede wszystkim w okolicach o glebach zasobnych w-7 wapń. Rośnie na opadłych gałązkach lub przewróconych, spróchniałych pniach, najczęściej olszy lub bzu czarnego. Owocniki znajdowane na ziemi wyrastają w rzeczywistości z drewna zagrzebanego w7 ściółce.
Spotykana w7 całej Polsce, choć dość rzadko. Owocniki pojawiają się najczęściej pod koniec zimy, po stopnieniu śniegów7, lecz przed rozwojem runa, w marcu - kwietniu, a czasami już w grudniu, najczęściej gromadnie. Gatunek rozprzestrzeniony w Eurazji i Ameryce Północnej.
Na „Czerwonej liście grzybów wiclkoow7ocnikow'ych zagrożonych w7 Polsce” zaliczana do zagrożonych wyginięciem. Występowanie uzależnione jest od zachowania naturalnych siedlisk.
Gatunkami podobnymi są: dzieżka pomarańczowa (Aleuria au-rantia) - znacznie częściej spotykana, naziemna, o podobnej barwie (nieco bardziej pomarańczowej) i kształcie, oraz kielonka błyszcząca (Caloscypha fulgens), o podobnym kształcie, ale o żółta wros i n a we j barwie.
16