23

PODKC

P

Rodzina: storc:

OPIS

Bylina wysokości 2-50 cm, o mocnej łodydze mającej dwa jajowate liście odziomkowe otulone w swojej nasadzie błoniastą pochewką. Na łodydze kilka małych, lancetowatych listków. Kwiatostan dość luźny, długości 5-10 cm, z wieloma białymi, intensywnie pachnącymi kwiatami o wąskiej, długiej warżce. Ostroga wąska i bardzo długa, dwukrotnie dłuższa od zaląż-ni. Boczne dziatki okwiatu lancetowate, szeroko rozchylone na boki, a trzy pozostałe stulone w hełm. Każdy kwiat wsparty od dołu krótką przysadką. Podkolan występuje zwykle w niewielkich grupach, ale czasem tworzy skupienia po kilkaset okazów.

KWITNIENIE

Maj - lipiec; kwiaty zapylane są przez motyle nocne.

SIEDLISKO

Widne lasy liściaste, mieszane i jodłowe, polany, a także laki i murawy, skałki, brzegi potoków, w miejscach dobrze naświetlonych, na glebach umiarkowanie wilgotnych, średnio żyznych, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Znajduje dobre warunki zarówno na podłożu kamienistym, jak torfowym i gliniastym.

WYSTĘPOWANIE

Dość licznie w całej Polsce, w górach po regiel górny. Zasięg gatunku obejmuje prawie cala Europę, zachodnią i środkową część Azji i północną Afrykę.

ZAGROŻENIA

Często zbierany na bukiety. Zagrożeniem jest także zalesianie polan, osuszanie ląk i gospodarcze użytkowanie lasów.

CIEKAWOSTKI

Inaczej niż u wielu innych storczyków, owady znajdują nektar w ostrodze kwiatu, do której docierają, wsuwając przez wąski łącznik pręcika długą trąbkę. Pył-kowiny przyczepiają się do trąbki, a następnie przenoszone są przez motyla na następną roślinę.

47