2 (892)

Tak więc co roku wydawana jest aktualna na dany rok wurjn regulaminu, która obowiązuje wszystkich zawodników i c rganizatorow wyścigów kartingowych. Karty zbudowane niezgodn e z wymagań aini regulaminu mogą być używane do szkolenia lub 2«bawy, nie mogą natomiast brać udziału w wyścigach.

2. Knrting w Polsce

Sport kartingowy w Polsce ma już kilkunastoletnią tradycję. Sprzęt kartingowy uległ przez tc lala znacznym zmianom:    karty —

z prymitywnych, na prędcc skleconych „toczydelel* ” — stawały «ię stopniowo „rasowymi” wyścigowymi pojazdami. Rody również n o:e napędzających jc silników; dochodzą one obecnie w inszych wycz? nowych kartach do 25 koni mechanicznych. Wielu zmianom uległ również system rozgrywek kartingowych zanim doszedł do stosowanego «»d kilku lat schematu: rozgrywki w kilku strefach wyłaniają kandydatów do wyścigu ogólnopolskiego; jego zwycięzca zdobywa tytuł Mistrza Polski. W przypadku znacznej liczby kartów w danej strefie rozgrywane są uprzednio zawody okręgowe.

Wspomniany system rozgrywek stosowany jest w tzw. kategorii popularnej. W Polsce bowiem wyścigi kartingowe praktycznie rozgrywane są w dwóch kategoriach, różniących się między sobą mocą silników. Pierwsza z nich, kategoria popularna, dopuszcza użycie silników motocyklowych o pojemności skokowej 125 c *nf, ze sprzęgłami i skrzynkami biegów, produkcji wyłącznie krajowej jeryjicj, bez radnych zmian i przeróbek. Jest to więc kategoria, w której o wyniku decydują przede wszystkim umiejętności kierowców. Seryjne silniki są dostępne dla każdego, nie wymagają dużych wkładów finansowych, toteż liczba zawodników startujących w lej kategorii sięga kilkuset

Kategoria druga — wyścigowa — dopuszcza użycie silników jindukcji krajów socjalistycznych, w praktyce dowolnie przerabianych w celu zwiększenia ich mocy. Toteż przygotowanie sprzętu do ster u w lej kategorii wymaga umiejętności, znacznego wkładi pracy i raz znacznie większych niż w kategorii popularnej wkłalów finansów'ch. Sprawia to. że liczba zawodników startujących w kategorii wyścigc wej sięga zaledwie kilkudziesięciu. W związku z tym v zawodach nogą startować wszyscy jednocześnie. Nie ma więc potrzeby przeprowadzaniu eliminacji strefowych. Mistrzem Polski w tej kategorii jest ten, kto zdobył najwyższą sumę punktów w kilku eliminacyjnych wyścigach ogólnopolskich. W obu kategoriach przyznawane są również tytuły dwóch Wicemistrzów Polski.

Wyścigi kartingnwc powinny być rozgrywane na specjalnych torach kartingowych (rys. 2). Ponieważ jednak w Polsce jest zaledwie kilka takich torów, rozgrywa się na nich tylko poważniejsze zawody. Wiele wyścigów lokalnych, okręgowych, a nawet strefowych jest organizowanych na ulicach i placach, naturalnie wyłączonych z ruchu i odpowiednio zabezpieczonych.

Wszyscy zawodnicy kartingowi zrzeszeni są w klubach sportowych: automobilklubach, klubach przyzakładowych, sekcjach kartingowych szkól zawodowych, techników Itp. Kluby te ułatwiają zawodnikom pracę przy kompletowaniu sprzętu, jego obsłudze, użytkowaniu, zgłaszają zaw<Klników do zawodów, organizują transport na imprezy, prowadzą działalność szkoleniową.

Zaw-odnik zamierzający startować w wyścigach musi mieć licencję kirlingową wystawioną przez macierzysty klub sportowy. Posiadanie

Rys. 7. Na tnrze