27 (188)

Rwa Kochanowska

Zabawy ze słowem - o twórczości poetyckiej dzieci w młodszym wieku szkolnym

Jeśli więc (km ko chce pisać o tym, co czuje, myśli, o czym marzy, to pozwólmy mu tworzyć, bawić się językiem, poznawać jego możliwości, być poetą. Nie zabierajmy mu radości tworzenia, nawet banalnego, nawet takiego, którym trudno będzie się nam zachwycać. Może' w ten właśnie sposób pomożemy dziecku stać się istotą wrażliwą, która wśród ludzkiego zamętu, wrzawy i chaosu usłyszy głos swojego serca'.

Rozważania wstępne, czyli o istocie zabaw ze słowem

Zabawa ro działalność, której podstawowym motywem jesr przyjemność związana z jej wykonywaniem. Podejmowana dobrowolnie — powinna wypływać z bezpośrednich zainteresowań i potrzeb dzieci. Zabawa nie jest „zwykłym" czy też „właściwym' życiem, jest to raczej wykraczanie z takiego życia w sferę tymczasowej aktywności o swoistych tendencjach.

Zabawa urzeka, czyli oczarowuje. Pełna jest najszlachetniejszych właściwości, jakie

człowiek potrafi w przedmiotach dostrzec i wyrazić, pełna jest rytmu i harmonii*.

Zabawa jest dla dziecka koniecznością, swoistym sposobem przeżywania emocji, które mogą się wyrazić w ekspresji słownej, plastycznej czy muzycznej.

¹ B. Dymam: Wiersze naszych dzieci. Impuls, Kraków 1995, s. 43.

‘ J. Iluizinga: Homo lodem. Zabawa jako źródło kultury, dum. M. Kurccka, W. Wiipsza, Czytelnik, Warszawa 198>.