Małgorzata Iwanowic* - Zabawy i gry językowe w szkole 145
- uwrażliwia, rozwija fantazję i ciekawość świata.
Dlatego tak ważne jest stosowanie omawianej metody w edukacji językowej dzieci szkoły podstawowej i gimnazjum.
„O potrzebie zabawy — również w szkole średniej" pisze B. Igielska . Autorka zwraca uwagę na konieczność wyzyskania elementów ludycznych w kształceniu postawy twórczej. Uważa, że omawianie lektur szkolnych „z przymrużeniem oka' może zaowocować własną twórczością: uczniowską humoreską, fraszką, zabawnym epitafium. Elementy zabaw i gier dydaktycznych w szkole średniej pobudzają uczniów do twórczego rozwoju, a nauczycielom nie pozwalają wpaść w rutynę.
Typy zabaw językowych
Zabawa językowa to rodzaj zabawy dydaktycznej, polegającej na rozwiązywaniu określonego zadania, co prowadzi do zdobycia lub utrwalenia wiedzy z określonej dziedziny językowej (np. wiedzy o częściach mowy, zdania itp.). a w przypadku ortografii - ćwiczenia umiejętności prawidłowego zapisu wyrazów o określonej trudności ortograficznej oraz poznania zasad regulujących ten zapis.
Istotny jest dobór ćwiczeń wykorzystanych w zabawie językowej.
Już. w najmłodszych klasach nauczyciele chętnie sięgają w nauce po zabawy, w których stosują: układanki, c I i m i n a n t k i, pląraninki, wykreśla n-k i, rozsypanki ird.
W starszych klasach szkoły podstawowej stosuje się trudniejsze formy zabaw językowych, wśród których możemy rozróżnić dwie grupy ćwiczeń:
1. Zagadki językowe - są to ćwiczenia polegające na odgadywaniu wyrazów (przywoływaniu ich z pamięci na podstawie podanych znaczeń, ilustrujących je rysunków, krótkich tekstów iid.), które należy wpisywać w logogryf lub specjalny diagram o krzyżówkowym układzie rubryk, lub też w specjalnie oznaczone miejsce.
2. Logiczne zabawy językowe- są to różnego typu ćwiczenia o charakterze zabaw intelektualnych, w których oprócz szerokiej wiedzy i dobrej pamięci trzeba wykazać się ogólnymi umiejętnościami poznawczymi, takimi jak: szybkie kojarzenie, logiczne myślenie, spostrzegawczość, uwaga itp.
/. uwagi na brak w literaturze przedmiotu jednoznaczności w definiowaniu zabaw językowych, w dalszej części omawiam najważniejsze ich odmiany.
B. Igielska: O potrzebie zabawy również w szkole średniej, „Nowa Szkoła" 2000, nr 6.