30 (464)

—<j>nTTl

Emigracja do Islandii

Wdowa po wikingu, Aud Mądra, emigruje do Islandii wraz z wszystkimi domownikami i całym dobytkiem. Kiedy na horyzoncie ukazuje się ląd, przybysze z Norwegii wrzucają do morza domowe belki. W miejscu, gdzie woda je wyrzuci, osadnicy postawią swój nowy dom.

Wikingowie odkryli Islandię około roku 860.

W roku 874 dwóch braci Norwegów wyruszyło, by osiedlić się na wyspie. Z sag dowiadujemy się, że w ślad za nimi popłynęło trzy tysiące czterystu osadników. Większość stanowili Skandynawowie, ale byli wśród nich również niewolnicy irlandcy.

Emigranci płynęli na żaglowcach handlowych. Zabierali ze sobą ozdobne belki wyznaczające w ich domach honorowe miejsce dla gospodarza, zwierzęta, ziarno, krosna, osełki do ostrzenia noży, miechy kowalskie i wyposażenie kuźni. Pod pokładem znajdował się sprzęt, którego nie byli w stanie wyprodukować, dopóki nie założyli kolonii: topory, szable, miecze, kotły kuchenne i lemiesze.

Podróże morskie były niebezpieczne. Nikt dokładnie nie wie w jaki sposób wikingowie nawigowali. Trzysta lat później instrukcje dla żeglarzy były podawane w taki oto fachowy sposób: "Żegluj na południe od Wysp Owczych tak, by morze zdawało się sięgać do połowy gór". Wikingowie sterowali posługując się dużym wiosłem, zwanym deską do sterowania, umieszczonym z prawej strony - burty /boni w języku staronordyckim/ łodzi: stąd pochodzi nazwa sterburta, czyli prawa burta.

Przepłynięcie oceanu na łodzi o długości 23 metrów wymagano nie lada odwagi. Fale dochodziły do 30 metrów i rozbicie żaglowca nie było niczym niezwykłym. Mała była nadzieja na to, że ludzi uratuje jakiś przepływający statek.

Na żaglowcu było tłoczno, a często i zimno, toteż każdy pasażer musiał mieć skórzany śpiwór ochraniający go przed złą pogodą. Podróżnicy żywili się suszoną rybą, solonym mięsem, maślanką i sucharami z żytniego chleba. Wodę pitną wieziono w dużych beczkach i racjonowano. Przygotowywaniem jedzenia zajmowali się na zmianę wszyscy członkowie załogi. Gotowanie na ogniu nic wchodziło w rachubę z powodu n iebezpieczeństwa poża ru.