315 (19)

<V/I<>

własności mechanicznych w strefie zgrzewania.)Nie występują wówczas: silnie rozwinięta rekrystalizacja, krucha międzymetaliczna warstwa charakterystyczna dla metali spawanych, niekorzystne przemiany fazowe i dyfuzyjne, pory i pęcherze. Metoda ta umożliwia także łączenie przewodów elektrycznych bez usuwania izolacji na dużej długości oraz prowadzenie spajania w środowiskach grożących wybuchem lub pożarem. Do innych zalet należą duża prostota procesu i mała energochłonność. Ogólne zużycie energii w procesie zgrzewania zgniotowego jest około 3(K50 razy mniejsze niż podczas zgrzewania elektrycznego oporowego.

Wadą procesu jest:

-    niezbędność łatwego dostępu do złącza,

-    ograniczona wielkość i kształt pola spajania oraz trudność ograniczenia odkształcania tylko do tych warstw, które biorą udział bezpośrednio w procesie łączenia,

-    niewielki asortyment metali które mogą być spajane w warunkach otoczenia i brak wśród nich stali niskowęglowych, brązów, mosiądzów itp.

-    bardzo duży zgniot powodujący przy zgrzeinach punktowych wystąpienie karbu kształtu a zatem osłabienia połączenia,

-    konieczność stosowania dokładnej obróbki powierzchniowej,

-    brak uniwersalnego oprzyrządowania.

Al
^—	Ti
	Cd
	Be
	Pd
	Pt
	Sn
	Pb
	W
	Zn
	Fe
	Ni
	Au
	Ag
	Cu
	Al

Tabela 11.2

Zestawienie materiałów zgrzewanych zgniotowo [46]

obszary ciemne - połączenie możliwe obszary jasne - brak pozytywnych wyników

'ł- ^

315