315 (21)

512

prostej postaci:

<r_x = Qm<0² I (^r» + 0‘4i = ^rw'Ć+2 Ć²

(XIII.23)

Naprężenie rośnie parabolicznie od zera na promieniu zewnętrznym, gdy x/l = 1, do maksimum przy x/l = 0. Maksimum to wynosi

*o =    r_wl+^l²J - e_mo)²l    = -Q_m-tdco²,

zgodnie z (XIII. 14)

Niekiedy funkcja A (O dana jest wykreślnie, wtedy obliczanie przebiegu naprężeń według wzoru (XIII.22) wykonujemy metodą analityczno-graficzną, co pozwala na łatwe uwzględnienie ewentualnych nieregularności funkcji A(t).

Znając przebieg przekrojów A (i) — linia 1 na rysunku XIII.13 — znajdujemy funkcję podcałkową A(^)(r_w+i)Q_mto² — linia 2. Dla dowolnej wartości x siła odśrodkowa jest reprezentowana przez pole zakreskowanej powierzchni pod krzywą 2, między £ = x oraz £ = /. Planimetrując je dla różnych wartości x otrzymujemy przebieg siły odśrodkowej C_x(x), a dzieląc ją przez odpowiednią wartość A_x znajdujemy wykres naprężeń a_x(x) (rys. XII1.14). Podana metoda jest żmudna, ale można ją stosować w każdym przypadku, np. gdy łopatki mają bandaże i druty tłumiące oraz odpowiednie przewężenia przekroju (rys. XIII. 14b).

C

Rys. XIII.13. Analityczno-wykreślna metoda obliczania siły odśrodkowej C w dowolnym

przekroju x

Rys. XIII.I4. Wykres naprężeń w łopatce ścienionej; a — łopatka wolnonośna, b — łopatka z bandażem i drutem usztywniającym, C», C₄ — siła odśrodkowa bandaża, drutu

3.3. Łopatki równej wytrzymałości na rozciąganie

Najlepsze wykorzystanie materiału zapewnia kształt równej wytrzymałości (rys. XIII. 15). Realizacja ścienienia łopatki wolnonośnej bez bandaży i drutów tłumiących według kryterium

Az

Rys. XIII.1S. Prawo ścieniania łopatki równej wytrzymałości, wolnonośnej

33 - Maszyny Przepl. I. 10