330 (2)

Z. JamroĄ'. Btlon i fe&> iccfmnlofie. Winziwu 2005 ISBN »0!-N4JI-9.Oby WN PWN 2005

Jeżeli zachodzi potrzeba badania skurczów innych betonów, to można w tym celu wykorzystać także tensometry nasadowe o możliwie najdłuższej bazie.

Skurcz bada się w takich warunkach otoczenia, dla których chce się ten skurcz określić, ale z reguły w 18°C i stałej naturalnej w ilgotności. Ponieważ skurcz betonu zależy od kształtu i wielkości próbki, należy zawsze podawać na jakich próbkach był badany. Podstawową próbkę dla betonu stanowi beleczka 10 X 10 X 50 cm, a dla zaprawy 4 x 4 x 16 cm.

16.4. Badanie modułu sprężystości E

Aby wyeliminować natychmiastowe odkształcenia stałe, pomiar modułu F przeprow adza się na próbce po kilkakrotnym obciążeniu i odciążeniu. Spotyka się różne zalecenia co do sposobu obciążenia wstępnego, ale najprostszym i z zupełnie wystarczającą dokładnością jest sposób zobrazowany na rys. 16.2, przyjęty w normach DIN.

16.2. Przebieg badania modułu sprężystości Ii: h - wysokość próbki < 2b. 1 _h - długość bazy pomiarowej. b,_nin = 10 cm dla betonu z ziarnami do 16 mm, b_nMI1 = 15 cm dla betonu z ziarnami do 32 mm

Próbkę obciąża się i odciąża 10-krotnie od naprężeń o, = 0,lf do naprężeń cr₂ = 0,3f. Przy dziesiątym obciążeniu dokonuje się pomiarów odkształceń i f₂.

Próbka użyta do badań musi mieć długość 2-4 razy większą od najmniejszego wymiaru poprzecznego. Baza pomiarowa pow inna być możliwie najdłuższa, ale odległość od płyty dociskowej musi wynosić co najmniej 0,25 większego wymiaru poprzecznego. Dzięki temu uniknie sic wpływu tarczy' dociskowej na odkształcenia (rys. 16.2). Sposób pomiaru odkształceń jest dowolny, pod warunkiem, że będzie dokładny. Najczęściej stosuje się tensometry nasadowe.

16.5. Badanie pełzania

Pełzanie bada się w prasach o samoczynnym regulowaniu stałego ciśnienia, mimo zmniejszania się wymiarów próbki. Przykład urządzenia pokazuje rys. 16.3.

322