sowej repetytora lub kociołka kompasu w stosunku do płaszczyzny diametralnej statku, nieprzechodzenie płaszczyzny nanucmika przez środek róży kompasu oraz odchylenie kociołka kompasu od pionu.
Błąd namiaru w wyniku przechyłu kociołka kompasu przedstawiono na rys. 17.2. Błąd ten można obliczyć wzorem
AAk — J • cos/? • tgh, (17.2)
t
Rys. 17.2. Wpływ przechyłu kociołka kompasu na namiar
m — kociołek ni* prmhyloay; b — kociołek praKhyłoay (J4» — Mą4 nwnUru)
gdzie:
J — kąt odchylenia kociołka kompasu od pionu (kąt pr/cchyłu) [stopnic], fi — różnica kątowa między płaszczyzną przechyłu kociołka a kołem wierzchołkowym namierzanego ciała [slopnicl, h — wysokość ciała niebieskiego [stopnic].
Błąd namiaru spowodowany przechyłem kociołka pojawia się również wtedy, gdy ciało niebieskie znajduje się na horyzoncie. W tym wypadku określa się go innym wzorem, a mianowicie
Objaśnimy to na przykładzie. Jeżeli namierzane ciało niebieskie znajduje się na wysokości 30° w kącie kursowym 45*, a kociołek kompasu-przechylony jest na jedną z burt o 5*. to na podstawie wzoru (17.2) AA„ wynosi 2°. Dla tych samych danych, gdy ciało jest na horyzoncie, błąd AA0 obliczony wzorem (17.3) ma wartość zaledwie 0,1*.
Błędy przypadkowe namiaru są związane z nastawieniem namiernika na ciało i odczytem wartości mierzonej na skali róży. Ich wartości średnie zawierają się w granicach od ±0,4* do ±0,6*.
336