Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN *?01-144? 1-9. Oby WN PWN 2005
gólnych warstw zagęszczenie jest mniejsze i z czasem przez te miejsca może nastąpić f iltracja wody.
Należy zwrócić uwagę, że uhijaki mechaniczne mają dużą przewagę nad ręcznymi, między' innymi dlatego, że duża częstotliwość ich impulsów (500-1000 na minutę) wywołuje także zjawisko drgań mieszanki, czyli jej wibrację. Powoduje to. że beton ubijany mechanicznie uzyskuje do 10% wyższą wytrzymałość na ściskanie niż ubijany ręcznie.
Rysunek 17.21 pokazuje typy narzędzi stosowane do ubijania.
Jest to metoda najpowszechniej stosowana zarówno na placu budowy, jak i w zakładach prefabrykacji.
Istota wibracji
Szybkie drgania wibratora wprawiają w drgania ziarna kruszywa i otaczający je zaczyn cementowy, mający własności tiksotropowe. Wskutek drgania struktura ta zostaje zaburzona i w rezultacie lepkość zaczynu znacznie maleje. W okresie drgań maleje też tarcie i spójność pomiędzy poszczególnymi składnikami mieszanki. Dzięki tym zjawiskom staje się ona ruchliwa i bardziej płynna. Ziarna kruszywa łatwo przesuwają się względem siebie i gęściej układają. Powietrze jako lżejsze jest wypierane, unosi się do góry i uchodzi z mieszanki betonowej. Aby nie spowodować rozsegregowania składników, musi być dokładnie ustalony optymalny okres wibracji - rys. 17.22. Wibrowanie należy zakończyć w' momencie, gdy na pow ierzchni betonu zaczyna wydzielać się mleczko cementowe.
60 -H-1-1-1-1
0,52 0,54 0.56 0,58 0,60 W/C
17.22. Związek między wytrzymałością na ściskanie betonu f. urabialnością mieszanki (W/C)
i pracą dla jej zagęszczania (s)
Czas trwania wibracji wynosi około 10 do 30 s, a zależy od konsystencji i składu mieszanki betonowej oraz typu wibratora i jego technicznych parametrów. Wibrator jest charakteryzowany częstotliwością drgań (n), amplitudą (a) i silą bezwładności (s).
347