Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9.0 by WN PWN 2005
Natryskiwanie stosuje sic szczególnie przy wykonywaniu cienkościennych elementów (do 10 cm) o skomplikowanych, powyginanych kształtach (np. zawodniczy tor saneczkowy). Natryskuje się beton na ułożone i usztywnione zbrojenie z ewentualnym jednostronnym deskowaniem. Beton taki wykonuje się tylko z kruszywa drobnego do 4 lub najwyżej 8 mm. Natryskuje się warstwami o grubości od 1.0 do 2.0 lub 3,0 cm z 24-go-dzinnymi przerwami. Stosunek objętościowy cementu do kruszywa wynosi od 1:1 do 1:5, a stosunek masowy wody do cementu W/C = 0,35-0.5.
Agregat do natryskiwania betonu nazywa się potocznie na placu budowy torkretnicą. Istotnym elementem metody natryskowej jest dysza, będąca ostatnią częścią całego agregatu - rys. 17.49.
Wyróżnia się dwa systemy natryskiwania:
a) na sucho - stale składniki, tj. cement i kruszywo miesza się najpierw ze sobą, a z wodą łączy sięje dopiero u wlotu do dyszy, kiedy to wszystkie składniki znajdują się w' dużej szybkości. Drobne odchyłki w ilości dolewanej wody lub składników stałych powodują, że mieszanka może zmieniać swoją konsystencję, co jest bardzo niepożądane. Mieszanie się wody z suchymi składnikami następuje dopiero w dyszy (rys. 17.49);
b) na mokro - wszystkie składniki urobione są razem i do dyszy wylotowej dochodzi gotowa mieszanka. Ten system - mokry - daje bardziej jednorodny beton. Można też wtedy stosować środki uszlachetniające beton, np. różnego rodzaju dodatki - zwykle upłynniające i przyspieszające wiązanie.
W praktyce budowlanej natryskiwanie stosowane jest częściej tylko do nanoszenia dodatkowej warstwy na istniejący już beton, jako warstwę ochronną, uszczelniającą lub wzmacniającą. Dobrze wykonana dwaicentymetrowa warstwa betonu nie przepuszcza wody nawet pod ciśnieniem do 1.0 MPa. a wytrzymałość na ściskanie wynosi:
• po 3 godzinach - 0,8 do 1,0 M Pa,
• po 6 godzinach - 2,5 do 3,0 MPa,
• po 24 godzinach - 8,0 do 10 MPa,
• po 28 dniach - 30 do 45 M Pa.
Przyczepność natrysku do podłoża jest bardzo wysoka (zwykle >0,15 MPa). Ponieważ beton taki wykazuje ponadto bardzo mały skurcz, dlatego narzucona warstwa na ogół nie odpada od podłoża i nie pęka. Stanowi zatem dobrą ochronę i uszczelnienie naprawianej konstrukcji. Przed narzuceniem betonu powierzchnię podłoża należy starannie oczyścić (najlepiej metodą piaskowania) i nawilżyć wodą.
W praktyce uzyskuje się korzystniejsze efekty przy stosow aniu metody „mokrej”. Przy tej metodzie nie występuje pylenie z kruszywa, które jest bardzo uciążliwe w metodzie suchej. W obu metodach natryskiwania poważnym negatywnym problemem jest odbijanie się części narzucanej mieszanki. Objętość odprysku może dochodzić do 30% masy na ścianach pionowych i jeszcze więcej na przewieszonych (np. sklepienia). Wielkość odprysku można zmniejszać przez:
• stosowanie ziaren kruszywa nie większych niż 8 mm.
• stosowanie zestawu kruszywa o wyższym punkcie piaskowym.
369