359

7.5. FALOWNIKI NAPIĘCIA Z MODULACJĄ SZEROKOŚCI IMPULSÓW 359

sterujący wyłącza łączniki T, i T₂ oraz włącza łączniki t₃ i r₄, co powoduje zmianę kierunku napięcia wyjściowego i malenie prądu ze stromością określoną przez stałą czasową obwodu obciążenia, aż do chwili osiągnięcia dolnej granicy histerezy. Powoduje to wyłączenie łączników T₃ i T_Ą, powtórne włączenie łączników 7j i T₂, wzrost prądu do granicy górnej i powtórzenie się procesu.

W falowniku trójfazowym (rys. 7.1) prąd jest śledzony oddzielnie w każdej fazie i po osiągnięciu górnej granicy histerezy wyłącza łącznik 7j (T₃, T_s) i włącza T₂ (T₄, T₆), a po osiągnięciu granicy dolnej wyłącza T₂ (T₄, T₆) i włącza 7j (T₃, T_s). To przełączanie łączników na granicach obszaru histerezy powoduje ukształtowanie na wyjściu falownika fali PWM (rys. 7.29b), przy czym szerokości impulsów tej fali zależą wyłącznie od dokładności śledzenia zadanego przebiegu prądu, określonej obszarem histerezy. Falownik napięcia staje się więc przy tej metodzie źródłem prądu o sterowaniu adaptacyjnym niezależnym od zmian napięcia wejściowego.

Sterowanie metodą śledzenia prądu umożliwia regulację chwilowych wartości, co stanowi dużą zaletę falowników z tranzystorami mocy, gdyż elementy te są wrażliwe na chwilowe przeciążenia prądowe.

W zastosowaniach napędowych śledzenie prądu silnika jest możliwe z dokładnością określoną obszarem histerezy w zakresie regulacji przy stałym momencie. Przy dużej prędkości silnika (w zakresie regulacji przy stałej mocy) indukowane w nim napięcie nie pozwala osiągnąć zadanej wartości amplitudy prądu (regulator prądu jest w pewnym zakresie nasycony). Powoduje to, że prąd silnika może się różnić od przebiegu zadanego.

Na rysunku 7.30a przedstawiono uproszczony schemat układu śledzenia prądu. Zadana fala prądu o przebiegu sinusoidalnym i prąd fazowy są do-

Kom paraf o r

U-1F UZF u3F

Rys. 7.30. Układy śledzenia prądu falownika: a) o zmiennej częstotliwości przełączeń zaworów; b) o stałej częstotliwości przełączeń zaworów