_
Parzydełkowce - (tac. Cnidaria) najprostsze tkankowe zwierzęta wodne (gt. morskie), należące do dwcwc-stwowców. Mają promienistą (najprawdopodobniej pierwotną) symetrię ciała. Ich zewnętrzna powłoka (ec. derma) zawiera wyspecjalizowane komórki służące do obrony i zdobywania pokarmu (tzw. parzydełka).
Przedstawiciele parzydełkowców
• stułbiopławy • krążkopławy • koralowce • kostkomeduz.
- stułbia płowa - chełbia modra kor^ * Jk^iały
- żeglarz portugalski - bełtwa festonowa _ kora| sz|achetny
I_ - korale madreporowe
■ epiderma (ektoderma) - zewnętrzna warstwa komórek na-błonkowo-mięśniowych zawierających także komórki intersty-cjalne, komórki parzydełkowe, komórki nerwowe
■ gastroderma (endoderma) - wewnętrzna warstwa komórek nabłonkowo-mięśniowych wyściełająca jamę ciała, zawierająca komórki gruczołowe, w których zachodzi trawienie (wewnątrzkomórkowe, fagocytoza)
mezoglea - bezpostaciowa warstwa występująca między ekto-dermą i endodermą
Budowo zewnętrzna parzydełkowców
a - czułki - otaczają otwór gębowy, opatrzone są w parzydełka (służą do zdobywania pokarmu i obrony); b - ramiona (u meduz) - występują wokół otworu gębowego, służą do poruszania i pobierania pokarmu; c - worek - wydłużone ciało parzydeł-kowca (polipa); d - dzwon - kształt ciała meduzy; e - stopa -dolna część polipa, przytwierdza go do podłoża; f - otwór ga-stralny (otwór gębowy) - otwór prowadzący do jamy gastralnej, przez który wpływa woda z tlenem i pokarmem oraz uchodzi z niestrawionymi resztkami pokarmowymi, tu zachodzi wstępne pozakomórkowe trawienie pokarmu przy pomocy enzymów uwalnianych przez komórki gruczołowe; g — ropalia (u meduz) -położone wśród czułków brzeżnych skupienia narządów zmysłowych (statocysty - narządy zmysłu równowagi oraz proste oczka odbierające bodźce świetlne); h — gonady - narządy rozrodcze
Wycinek ciała stułbi
a - komórki nabłonkowo-mięśniowe epider^-i gastrodermy - komórki tworzące długie wypadki plazmatyczne zawierające kurczliwe włókiem: białkowe; w epidermie włókienka ułożone q wzdłuż osi ciała, w endodermie okrężnie; b - komórki interstycjalne (niezróżnicowcne: - mają zdolność przekształcania się w dew.i ne komórki, np. rozrodcze; c - komórki zmysłowe (czuciowe) - odbiera: bodźce ze środowiska zewnętrznego (wystg. ją np. w ropaliach meduz); d - komórki nerwowe - tworzą siateczko*:-' układ nerwowy, tzw. rozproszony; e - komórki gruczołowe endodermy; f- komórki parzydełkowe - wyspecjalizować komórki epidermy służące do obrony i ztfeb wania pokarmu (skupione w aułkach i ras; nach)
Rodzaje
komórek parzydełkowych
Parzydełka
- penetranty - zawierają ciec to-jqco-drażniqcq pod ciśnienie" i nić wbijającą się w dało oHc '•
-wolwenty - zawierają wewnątrz długą nić
- glutynanty — zawierają lep*c' nici
a - wyrostek czuciowy -jego podrażnienie powoduje wystrzelenie długiej nici z harpunem z komórki parzydełkowej; b - wystrzelona nić parzydełka
Budowa układu
nerwowego
otworu występuje koncentracja komórek nerwowych; b - sieć nerwowa - rozproszone w ektodermie komórki nerwowe tworzące siateczko-waty układ nerwowy
Sposoby rozmnażania się parzydełkowców
-bezpłciowe
— fragmentacja ciała
— pączkowanie - występuje najczęściej
I—strobilizacja polipa - dojrzały polip dzieli się poprzecznie na swoiste talerzyki (im wyżej od nasady polipa, tym są wyraźniejsze), które po oddzieleniu przekształcają się w efyry (młode meduzy)
-płciowe
I—bez przemiany pokoleń (stułbia)
•— z przemianą pokoleń; metageneza (np. u chełbi)
Stułbia pospolita
Rozmnażanie bezpłciowe parzydełkowców
pączkowa-nie meduzy
podział podłużny
\
podział poprzeczny
Cykl życiowy chełbi
młoda meduza
gamety
zapłodnienie
żyjące • pokolenie płciowe chełbi; półksiężycowate gonady (w liczbie 4)
strobilizujący polip - dzieli się poprzecznie
młody polip
planula -’ urzęsiona larwa wolno pływająca o dwubocznej symetrii
zaawansowana stroi
1 Gamety powstają z komórek interstycjalnych w gonadach; na zewnątrz wydostają się przez pęknięcie'// powłokach ciała. 2. Z zapłodnionego jaja rozwija się planula - swobodnie pływająca urzę-: ona larwa. 3. Planula osiada na dno i przekształca się w polipa. 4. Polip rośnie i dzieli się poprzecznie. 5. Powstają efyry. 6. Najstarsze efyry odrywają się od polipa i rozpoczynają samodzielne życie; po kilku miesiącach uzyskują dojrzałość płciową.