2.1. WPROWADZENIE
Geodezyjne pomiary realizacyjne obejmują prace geodezyjno-kartograficzne na etapie studiów i'projektów, pomiary dotyczące wyznaczania terenowej lokalizacji przestrzennej projektowanych elementów budowli i urządzeń, pomiary związane ze wznoszeniem obiektów oraz pomiary mające na celu dostarczenie informacji o zgodności geometrycznej projektu budowli i jej realizacji, łącznie z zachowaniem się podłoża.
Zależnie od charakteru przedsięwzięć budowlanych, czynności geodezyjne dotyczące przestrzennej lokalizacji geometrycznych elementów projektu prowadzi ąię w odniesieniu do geodezyjnych osnów pomiarowych lub zakłada się specjalne osnowy realizacyjne. Zadaniem geodezyjnych osnów realizacyjnych jest wyznaczenie w terenie objętym inwestycją układu przestrzennego, w którym opracowany jest projekt planu zagospodarowania przestrzennego. Punkty osnowy realizacyjnej zaznaczające układ są podstawą pomiarów tyczenia i pomiarów kontrolnych.
Aby w sposób zwięzły prześledzić niektóre wybrane opracowania dotyczące geodezyjnych pomiarów realizacyjnych, należy przypomnieć pewne podstawowe pojęcia.
Geodezyjna osnowa realizacyjna jest to zespół zastabilizowanych na placu budowy i w jego otoczeniu punktów o wyznaczonym wzajemnym położeniu z określoną dokładnością, nawiązany do punktów osnowy podstawowej lub szczegółowej. Wszystkie pomiary dotyczące lokalizacji poszczególnych obiektów i urządzeń są prowadzone w nawiązaniu do punktów tej osnowy.
Rama geodezyjna (baza tyczenia) jest to zespół punktów wytyczonych od punktów osnowy realizacyjnej, służących do dokładnego wyznaczenia i odtwarzania w terenie osi głównych i osi konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Konstrukcja ta służy również do przenoszenia osi montażowych na poziomy różnych kondygnacji.
/ Punkty zabezpieczenia - punkty położone na przedłużeniach boków ramy geodezyjnej lub bazy tyczenia, służące do kontroli niezmienności położenia tych linii lub ich wznawiania.
Płaszczyzna konstrukcyjna - wybrana płaszczyzna modularna, płaszczyzna symetrii elementu konstrukcyjnego.
Wskaźnik konstrukcyjny - znak wskazujący miejsce usytuowania elementu konstrukcyjnego podczas montażu.