Tysiące podświetlonych stalaktytów (ponad 200 na 1 m2) robi ogromne wrażenie. Na dnie sali widoczne są stalagmity oraz połączone grupy naciekowe, które tworzą ciekawe formy, m.in. tzw. Pagodę.
Co roku przybywa tu ponad 100 tysięcy turystów, aby podziwiać nacieki o niezwykłych kształtach. Baśniową jaskinię w Górach Świętokrzyskich odkryli przypadkowo w 1963 roku mieszkańcy okolicznych wsi. By zapobiec dewastacji, w 1965 roku wejście zamknięto kratą. Podczas badań w jaskini naukowcy natrafili na ślady bytności człowieka sprzed 50-60 tysięcy lat. a także na szkielety zwierząt, m.in. niedźwiedzi, żubrów, mamuta i piżmowołu. Siedem lat później to niezwykłe miejsce udostępniono turystom.
Wnętrze składa się z kilku sal. Przez sztolnię, pełniącą równocześnie rolę śluzy zabezpieczającej mikroklimat jaskini, wchodzi się do Komory Wstępnej, a potem do największej sali, nazywanej Salą Złomisk. Znajdują się w niej ogromne głazy, które oderwały się od sufitu, a potem przez tysiące lat pokrywały się naciekami. Interesująca jest zwłaszcza prześwitująca kolumna, zwana Har
fą. W Sali Kolumnowej połączonej z Salą Złomisk długim, wąskim korytarzem można obejrzeć piękne formy skalne, m.in. tzw. pola ryżowe, oraz perły jaskiniowe leżące w jeziorkach na dnie sali. Przez mostek przechodzi się do Sali Stalaktytowej, która zadziwia bogactwem krystalicznych nacieków w różnych stadiach rozwoju. Stąd droga wiedzie do Sali Wysokiej i do wyjścia. Jeden z korytarzy, zwany Niedostępnym, podlega ścisłej ochronie i jest wyłączony z ruchu turystycznego.
36