7.. kantaty, Brum I fego ttthnuiogie. Włmtny 20115 ISBN Sł 01 14451 *». O by WN PWN 2005
Skuteczność zabiegów pielęgnacji jest wyższa, jeśli nie dopuści sic do zbyt dużych różnic wilgotności i temperatury w elemencie pielęgnowanym. Duże różnice prowadzą do migracji wody (sieć porów otwartych) i do gradientów naprężeń wew nętrznych (temperaturowych i skurczowych). Istotne informacje zawiera tablica 17.8.
Szybkość osuszania jest przyspieszona przez:
• obniżanie się w ilgotności względnej otoczenia,
• podwyższenie temperatury otoczenia (obniża się wilgotność względna powietrza i dodatkowo beton zostaje podgrzewany: słońce bezchmurne dostarcza w ciągu godziny 3000-4000 kJ/m2 powierzchni),
• odciąganie wody przez suche, przesiąkliwe deskowanie,
• odciąganie wody przez grunt z betonu ułożonego na gruncie,
• wiatr przyspiesza parowanie tym bardziej, im ma większą szybkość (przy najczęściej panujących szybkościach wiatru około 2-5 m/s, szybkość parowania zostaje przyspieszona o 30 do 100%).
Wpływ oddziaływań atmosferycznych otoczenia na szybkość utraty wilgoci przez beton obrazuje rys. 17.44. Wymienione na rys. 17.44 czynniki występują z reguły jednocześnie w zmiennych zakresach. Należy wrięc maksymalnie zabezpieczyć się przed ich działaniem. Dla konkretnych przypadków można wykorzystać grafik z rys. 17.45.
17.45. Wysychanie betonu A W [kg/nr x h) przez otwartą powierzchnię w zależności od: temperatury powietrza - TP [°C], wilgotności względnej powietrza - WWP [%], temperatury betonu TB [°CJ, szybkości wiatru - SzW lkm/h]
365